Η συγκοµιδή έχει πατήσει (ανορθόδοξα) φρένο και αυτό διότι οι διαδοχικές βροχοπτώσεις δυσχεραίνουν την διαδικασία συλλογής. «Έχουµε 3 ∆εκεµβρίου και έχουµε µείνει πίσω. Από ένα µέσο δυναµικό 500 τόνων, µέχρι στιγµής έχουµε παράξει µόλις 500 τόνους. Οι βροχές χωρίς ουσιαστικά κρύα µέσα στο ∆εκέµβριο οδηγούν σε τεράστια αναλογία καρπού και λαδιού», θα σηµειώσει διευθυντής γνωστού συνεταιρισµού από τη Λακωνία στην Agrenda και το Ελαίας Καρπός.
Από κει και πέρα, θα έλεγε κανείς πως την αγορά σε Μεσσηνία, Ηλεία, Χανιά, Ηράκλειο και Λασίθι χαρακτηρίζει η «θολούρα». Οι τιµές που δίνουν τα ελαιοτριβεία και οι τοπικοί έµποροι αλλάζουν από µέρα σε µέρα ανάλογα µε τις διαθέσιµες ποιότητες, τις οποίες οι αγοραστές κυριολεκτικά κυνηγούν.
Στη Μεσσηνία για παράδειγµα, υπάρχει χωριό στο οποίο οι προσφερόµενες τιµές στις 3 και 4 γραµµές εκτοξεύτηκαν 40 µε 50 λεπτά για τρεις ηµέρες απλά και µόνο επειδή το ελαιόλαδο που έβγαζαν τα 5-6 ελαιοτριβεία στην περιοχή ήταν καλό και «έπεσε σύρµα» από δύο χονδρέµπορους.
Η µεγάλη εικόνα είναι πως οι Ιταλοί έχουν µία αξιοπρεπή παραγωγή και δεν «καίγονται» για προµήθειες στο πρώτο µισό της σεζόν -εν µέρει λόγω Τυνησίας. Επιπλέον, η ελληνική σοδειά χαρακτηρίζεται από µειωµένες ποσότητες και κάποιες αµφιλεγόµενες ποιότητες σε τοπικό επίπεδο. Κοινώς, εντοπίζεται µία αυξανόµενη απόσταση µεταξύ ελάχιστης και µέγιστης τιµής στο έξτρα παρθένο, ίσως και πάνω από 1 ευρώ.
Ανέκαμψαν οι τιμές παντού στην Ιταλία, επαναφορά στη ζώνη των 8,00 με 8,50 ευρώ
Μετά το πρώτο σοκ αρχές Νοεµβρίου, η ιταλική αγορά ελαιολάδου βρήκε κάποια ηρεµία και ανέκτησε αρχικά τα 8 ευρώ σε µέσους όρους και την περασµένη εβδοµάδα έπιασε ξανά τα 8,50 ευρώ, µε κορυφές στα 9,00 ευρώ το κιλό. Όλα αυτά ισχύουν στην µεγαλοπαραγωγό νότια Ιταλία. Αν δει κανείς τις τιµές από Τοσκάνη και πάνω, κυριαρχούν νούµερα από 10 µέχρι και 14,50 ευρώ το κιλό για τα βιολογικά ΠΟΠ. Όπως µεταδίδουν τα ιταλικά κλαδικά µέσα, ο εγχώριος καταναλωτής πρέπει να γνωρίζει πως στα ράφια των ιταλικών σούπερ µάρκετ δεν θα βρει έναν τύπο 100% ντόπιου εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου, αλλά ουσιαστικά δύο. Ο ένας τύπος θα είναι αναγνωρισµένης ποιότητας, στο οποίο η λιανική αγορά τοποθετεί σήµερα καρτελάκι µε τιµή άνω των 8 ευρώ/κιλό, και ένα χαµηλότερης ποιότητας (ίσως και µε λίγο τυνησιακό µέσα) σε τιµές που τείνουν προς τα 7 ευρώ/κιλό.
Αθέμιτα μισοτιμής η Τυνησία
Σηµαντικά προβλήµατα αναµένεται να φέρει η µετατροπή της Τυνησίας από χώρα – µεσαίο παίκτη στην σταθερά δεύτερη µεγαλύτερη παραγωγό χώρα του ελαιοκοµικού κόσµου. Η στρατηγική µαζικών φυτεύσεων της χώρας, που µεγιστοποιήθηκε το 2022, επιτρέπει φέτος µία παραγωγή ίσως πάνω από 400.000 τόνους, οι οποίοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία εξάγονται.
Το πρόβληµα εδώ είναι ότι η µεγέθυνση της τυνησιακής παραγωγής έχει γίνει µε όρους συρρίκνωσης της προσόδου των µικρότερων παραγωγών, οι οποίοι σύµφωνα µε τον κλαδικό τύπο τόσο την κακή χρονιά 2023-2024 όσο και την καλύτερη 2024-2025, ήρθαν αντιµέτωποι µε µηδενική κερδοφορία. Σύµφωνα µε το Εθνικό Παρατηρητήριο Γεωργίας (Onagri), η µέση τιµή 1 τόνου ελαιολάδου µειώθηκε από περίπου 27.500 δηνάρια (8.037 ευρώ) τον Μάρτιο του 2024 σε λίγο πάνω από 12.500 δηνάρια (3.653 ευρώ) τον Μάρτιο του 2025, δηλαδή σχεδόν στο µισό. Τον περασµένο Αύγουστο δε, η κατάσταση επιδεινώθηκε περισσότερο, µε τη µέση τιµή εξαγωγής στα 12.421 δηνάρια ανά τόνο (3.630 ευρώ).
