Παρά τον καύσωνα του καλοκαιριού, οι καλλιεργητές ελιάς και οι παραγωγοί ελαιόλαδου σε μεγάλο μέρος της Αργεντινής απόλαυσαν φέτος μια επιτυχημένη συγκομιδή, μετά από τρεις απογοητευτικές σεζόν από το 2020 έως το 2022. Παρόλο που οι τελικοί αριθμοί από τη συγκομιδή δεν θα είναι γνωστοί πριν από τα μέσα του Σεπτεμβρίου, αρκετοί από τους μεγαλύτερους παραγωγούς της χώρας αναμένουν η φετινή σοδειά να είναι πολύ υψηλότερη από αυτήν της περιόδου 2021/22. Σύμφωνα με προσωρινά δεδομένα από το Διεθνές Συμβούλιο Ελιάς, η Αργεντινή παρήγαγε 33.000 τόνους ελαιόλαδο τη σεζόν 2021/22, αν και ορισμένοι πιστεύουν ότι ο αριθμός θα πρέπει να αναθεωρηθεί προς τα κάτω.
«Στις βόρειες επαρχίες, συμπεριλαμβανομένων των Catamarca, La Rioja και του βορρά του San Juan, υπήρχε μια μέση παραγωγή, αλλά με σημαντική αύξηση σε σχέση με το 2022», δήλωσε ο Sergio Castello, εκπρόσωπος της χώρας της Pieralisi στην Αργεντινή και παραγωγός πίσω από την Almaoliva, στο Olive Oil Times. «Στο κέντρο της Αργεντινής – νότια του San Juan και της Mendoza – η συγκομιδή ήταν καλή, λίγο πάνω από τον μέσο όρο,» πρόσθεσε. «Το πρόβλημα στην ανατολική Mendoza ήταν ο πάγος και το χαλάζι. Και στη νότια περιοχή, δηλαδή, το San Rafael (νότια της Mendoza) και το Neuquén, είχαν μια πραγματικά καλή συγκομιδή. Πολύ περισσότερη ποσότητα και πάνω από τον μέσο όρο.»
Στο Chilecito, ένα τμήμα της επαρχίας της La Rioja που φιλοξενεί πολλούς ελαιώνες, οι παραγωγοί επιβεβαίωσαν τις αρχικές προβλέψεις για μια άφθονη συγκομιδή. «Είχαμε μια πολύ καλύτερη σεζόν από το 2022,» δήλωσε ο Guillermo Kemp, εμπορικός διευθυντής της Solfrut, στο Olive Oil Times. «Φέτος, αλέσαμε περισσότερα από 22.000.000 κιλά ελιές στο νέο μας βιομηχανικό εργοστάσιο.» Σύμφωνα με τους τοπικούς αξιωματούχους, ο κ. Kemp πρόσθεσε ότι αναμένει η εταιρεία να παράγει περίπου 3.500 τόνους ελαιόλαδου φέτος, έναν αριθμό που μπορεί εύκολα να υπερβεί το συνολικό παραγόμενο από την επαρχία της Mendoza.
«Μια εκτίμηση, αφού ακόμα συγκομίζονται οι ελιές, θα ήταν περίπου 2.200 έως 2.500 τόνοι ελαιόλαδου», δήλωσε ο Mario Bustos Carra, γενικός διευθυντής του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Cuyo, στο Olive Oil Times. «Σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια, είναι χαμηλότερο κατά περισσότερο από 50%.»
Η περίοδος της συγκομιδής στην Αργεντινή έρχεται αμέσως μετά την επιβεβαίωση των κακών συγκομιδών σε όλη τη μεσογειακή λεκάνη, με προβλέψεις για μείωση της παραγωγής και στην Ισπανία, την Τουρκία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα κατά τη συγκομιδή της περιόδου 2023/24. Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι παραγωγοί στην Αργεντινή έχουν την ευκαιρία να επεκτείνουν τις εξαγωγές τους στις ΗΠΑ. Ωστόσο, η περίπλοκη κατάσταση που περιβάλλει τα παράλληλα νομίσματα της Αργεντινής σημαίνει ότι τα οφέλη δεν είναι τόσο μεγάλα όσο φαίνονται.
«[Η αύξηση των τιμών του ελαιόλαδου λόγω της κακής συγκομιδής στην Ευρώπη] είναι και καλό και κακό,» είπε ο Castello. «Είναι καλό επειδή το ελαιόλαδο είναι αγαθό, οπότε η παγκόσμια τιμή αυξάνεται, και λαμβάνετε περισσότερα δολάρια για κάθε τόνο. Ωστόσο, αν η τιμή αυξηθεί πολύ, είναι επικίνδυνο, επειδή η τελική τιμή του μπουκαλιού γίνεται πολύ ακριβή και οι άνθρωποι σταματούν να αγοράζουν.»
Ο Bustos Carra είπε ότι οι παραγωγοί στη Mendoza πιθανότατα θα χάσουν αυτήν την ευκαιρία λόγω της κακής συγκομιδής. Τα αποτελέσματα της συγκομιδής είναι ιδιαίτερα απογοητευτικά, καθώς αυτό θα ήταν το πρώτο έτος που οι παραγωγοί θα μπορούσαν να εμφιαλώσουν το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδό τους χρησιμοποιώντας την πιστοποίηση Mendoza PGI (Protected Geographical Indication) από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Οι τιμές αυξάνονται ακριβώς λόγω των κακών ευρωπαϊκών συγκομιδών, αλλά δεν υπάρχει αρκετή παραγωγή στην επαρχία μας για να εκμεταλλευτούμε τη στιγμή. Επιπλέον, η καθυστέρηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας και ο πληθωρισμός δεν συμβάλλουν στη δημιουργία μεγάλων προσδοκιών,» είπε ο Bustos Carra.
Ο Kemp, από τη Solfrut, πρόσθεσε ότι οι αργεντινοί παραγωγοί που επικεντρώνονται στην ποιότητα θα επωφεληθούν καθώς οι μεγαλύτεροι πωλητές ελαιόλαδου στον κόσμο στην Ισπανία και στις Ηνωμένες Πολιτείες κοιτάζουν προς τον νότο για να ανανεώσουν τα εξαντλημένα αποθέματα ελαιόλαδου. Σημείωσε, μάλιστα, ότι η μεγαλύτερη πρόκληση της εταιρείας του είναι η αναζωογόνηση της εγχώριας αγοράς. «Όσον αφορά τις πωλήσεις, η κύρια πρόκληση είναι η κανονικοποίηση των τιμών για την εγχώρια αγορά,» δήλωσε.
Η κανονικοποίηση των τιμών στην Αργεντινή αποτελεί μια πρόκληση που φαίνεται ανέφικτη για πολλούς. Η ετήσια αύξηση του πληθωρισμού στη χώρα παραμένει εξαιρετικά υψηλή, στο 115% τον Ιούνιο. Επιπλέον, οι συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις μεταξύ της κυβέρνησης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την απελευθέρωση κεφαλαίων και την ανανέωση των εξαντλημένων αποθεμάτων ξένου νομίσματος της χώρας έχουν οδηγήσει σε σχέδια για την αποδυνάμωση του πέσο για εμπορικούς σκοπούς.
«Το υψηλό ποσοστό πληθωρισμού έχει εντελώς αρνητική επίδραση σε ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού της ελιάς, όχι μόνο στην επαρχία μας αλλά και σε εθνικό επίπεδο,» δήλωσε ο Bustos Carra. «Οι τιμές πάντα διακυμαίνονται προς τα επάνω, οπότε πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί τόσο κατά την αγορά όσο και κατά την πώληση, είτε πρόκειται για πρώτες ύλες, εισόδους, υπηρεσίες κ.λπ.»
«Επιπλέον, η εθνική κυβέρνηση εφαρμόζει μια πολιτική που διατηρεί την τιμή του δολαρίου χαμηλότερα από το ποσοστό πληθωρισμού, πράγμα που σημαίνει ότι η αξία των νομισμάτων που χρεώνονται για τις εξαγωγές μας βρίσκεται πολύ κάτω από την πραγματική τους αξία στη χώρα μας», πρόσθεσε.
Ο Julián Clusellas, πρόεδρος της Valle de la Puerta και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ομοσπονδίας Ελιάς της Αργεντινής, επιβεβαίωσε τις δηλώσεις του Bustos Carra. Δήλωσε στο Olive Oil Times ότι η αδυναμία του πέσο για εμπορικούς σκοπούς θα δημιουργήσει περαιτέρω προβλήματα για τις εξαγωγές, μειώνοντας την αξία των εξαγωγών σε σχέση με την τιμή των εισροών, ιδιαίτερα λιπάσματος και εργασίας.
Η Valle de la Puerta πουλά ελαιόλαδο χονδρικής σε μεγάλους εμφιαλωτές στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και την εγχώρια αγορά. Όταν πουλά το ελαιόλαδό τηςγια δολάρια ή ευρώ, φέρνει αυτά τα σκληρά νομίσματα πίσω στην Αργεντινή και πρέπει να τα μετατρέπει σε πέσο με την επίσημη ισοτιμία – περίπου 276 πέσο ανά δολάριο ΗΠΑ την ώρα της συγγραφής. Ωστόσο, είπε ότι πολλά από τα έξοδά της τιμολογούνται στο παράλληλο δολάριο – γνωστό ως «μπλε δολάριο» στον λαϊκό λόγο – που αξιολογείται περίπου 515 πέσο την ώρα της συγγραφής.
Πέρα από τη συνεχιζόμενη μακροοικονομική αβεβαιότητα, ο Clusellas είπε ότι τα όλο και πιο ζεστά καλοκαίρια έχουν δημιουργήσει προβλήματα για ορισμένους παραγωγούς. Η κακή συγκομιδή της περιόδου 2021/22 αποδίδεται στις εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού που επηρέασαν την συσσώρευση του ελαιόλαδου. «Στην Catamarca, οι ελιές αντικαθίστανται από Hojiblanca για την παραγωγή επιτραπέζιων ελιών,» είπε. «Το κλίμα στην Catamarca γίνεται πολύ ζεστό το καλοκαίρι, και οι ελιές βγάζουν πολύ λίγο ελαιόλαδο.» Ο Clusellas πρόσθεσε ότι και άλλοι παραγωγοί στο βόρειο τμήμα της Αργεντινής σκέφτονται να κάνουν την ίδια μετάβαση.
Παράλληλα, στη La Rioja και το San Juan, λαμβάνει χώρα μια σταδιακή μετάβαση από φυτείες υψηλής πυκνότητας σε φυτείες υπερυψηλής πυκνότητας καθώς οι παραγωγοί επιδιώκουν να μειώσουν τα κόστη και να βελτιώσουν τη συνοχή της ποιότητας. Προς το παρόν πειραματίζονται με διάφορες υβριδικές ποικιλίες ελιάς που έχουν εκτραφεί ειδικά για τη φύτευση σε υπερυψηλή πυκνότητα. Ο Clusellas είπε ότι ο στόχος είναι να καταστήσουν τη συγκομιδή της ελιάς πιο αποτελεσματική. «Αυτό θα μειώσει τα κόστη της συγκομιδής, θα αυξήσει την ταχύτητά της και θα βελτιώσει την οικονομία της καλλιέργειας της ελιάς στην Αργεντινή», κατέληξε.
Πηγή: OliveOilTimes
