Με την αγορά να δραστηριοποιείται εκ νέου τα τελευταία 24ωρα µετά την παρατεταµένη καλοκαιρινή ανάπαυλα, ένα φαινόµενο µαζικών αγορών ελαιολάδου από καταναλωτές στην τριάδα των βασικών ελαιοπαραγωγών χωρών της Ευρώπης, έρχεται να υπερτονίσει τις ελλείψεις.
Πρόκειται για µια εξέλιξη την οποία αποτυπώνει πλήθος δηµοσιευµάτων στην Ισπανία, που κάνουν λόγο για «αγορές πανικού», δείχνοντας παράλληλα ότι ο κεντρικός πυρήνας της κατανάλωσης ελαιολάδου παραµένει δραστήριος και πως οι ποσότητες δεν επαρκούν για να καλύψουν αυτήν τη ζήτηση. Πιο απλά, ο τελικός καταναλωτής, φοβούµενος νέες ανατιµήσεις στο τελικό προϊόν µέσα στο επόµενο διάστηµα και ενόψει της νέας παραγωγής, σπεύδει να φτιάξει «οικιακά αποθέµατα» µε τις σηµερινές τιµές.
Θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για µια ύστατη, σπασµωδική αντίδραση της κατανάλωσης µέσα στο περιβάλλον τιµών που προδιαγράφεται για τους επόµενους -τουλάχιστον 12- µήνες.
Σε κάθε περίπτωση όµως, πρόκειται και για µια χειροπιαστή απόδειξη ότι οι τιµές στην αγορά ελαιολάδου εξακολουθούν να επηρεάζονται ακόµα, σχεδόν αποκλειστικά από την ιστορικά χαµηλή προσφορά. Υπό αυτήν την έννοια, φαίνεται πως είναι απλά θέµα χρόνου έως ότου ξεκινήσουν οι διαπραγµατεύσεις των φρέσκων ελαιολάδων συνεχίζοντας από τα σηµερινά επίπεδα τιµών.
Ενισχύει το έλλειµµα προσφοράς ο κακός καιρός
Ειδικά στην Ελλάδα, οι πρόσφατες ακραίες βροχοπτώσεις που στην περίπτωση παραγωγικών κέντρων της Πελοποννήσου και κυρίως της Ηλείας, συνοδεύτηκαν από χαλάζι, έρχονται να επιτείνουν την ρευστή κατάσταση στην αγορά, αφού δεν αποκλείεται οι καιρικές συνθήκες των επόµενων τελευταίων πριν τη συγκοµιδή εβδοµάδων να ενισχύσουν το έλλειµµα της παραγωγής. Προς το παρόν οι ξένοι µεσίτες που δραστηριοποιούνται στη χώρα, καθώς και οι εγχώρια βιοµηχανία δεν έχει προχωρήσει σε κάποια πράξη, αφού αρκετές ανάγκες καλύφθηκαν µέσα στους καλοκαιρινούς µήνες, ωστόσο σίγουρα θα προκύψουν ανάγκες πριν την έλευση των φρέσκων ελαιολάδων.
Σε αγορές πανικού, ελαιόλαδο αντί τζιν τόνικ
Ενδεικτικό πάντως της κατάστασης που επικρατεί στην αγορά, είναι ένα νέο φαινόµενο που έχει αναπτυχθεί, µε επίκεντρο την Ισπανία, που θέλει τους καταναλωτές να βάζουν σε προτεραιότητα τον εφοδιασµό µε ελαιόλαδο. ∆ηλαδή, η νούµερο ένα ανησυχία είναι η προσφορά και όχι το κόστος. «Οι άνθρωποι αρπάζουν τα µπουκάλια πέντε λίτρων σαν να µην υπάρχει αύριο,» παρατηρεί σε ισπανικό δηµοσίευµα υπεύθυνος σούπερ µάρκετ της Βαρκελώνης. «Γίνονται κρατήσεις ακόµα και για το ελαιόλαδο της επόµενης σεζόν που δεν έχει µαζευτεί ακόµα» συµπληρώνει.
∆ίνοντας µια διαφορετική προοπτική σχετικά µε τις τιµές, ο Τζόρντι Πασκάλ, επικεφαλής συνεταιριστικής ένωσης της Καταλονίας «Unió de Pagesos», σχολιάζει πως «ένα τζιν τόνικ στο µπαρ στοιχίζει όσο ένα λίτρο ελαιολάδου σήµερα στο ράφι. Όσοι γκρινιάζουν για την τιµή του ελαιόλαδου, το κάνουν πίνοντας τζιν τόνικ. Ένα λίτρο ελαιόλαδου διαρκεί ένα µήνα. Ένα ποτό διαρκεί 20 λεπτά. Είναι θέµα προτεραιοτήτων» λέει, υποδηλώνοντας ότι το κοινό έχει χάσει την αίσθηση του τι είναι ακριβό και τι όχι.
