Νέες έρευνες προβλέπουν ότι χιλιάδες πηγάδια πόσιμου νερού στην Κεντρική Κοιλάδα της πολιτείας θα έχουν στερέψει μέχρι το 2040, όταν ο νόμος του 2014 για τη βιώσιμη διαχείριση των υπόγειων υδάτων της πολιτείας, που αποσκοπούσε να περιορίσει την υπερβολική γεωργική άντληση των υπόγειων υδάτων, θα τεθεί πλήρως σε ισχύ. Ως αποτέλεσμα, οι ερευνητές κατέβαλαν νέες προσπάθειές για τη βελτίωση των τεχνικών διαχείρισης του νερού για αρκετές καλλιέργειες, συμπεριλαμβανομένων των ελιών.
Προς αυτή την κατεύθυνση, το εργαστήριο συστημάτων δέντρων του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Davis, διερευνά την ακριβή διαχείριση της άρδευσης στις ελιές για την επίτευξη υψηλής παραγωγικότητας και την αύξηση της ποιότητας των προϊόντων. Σύμφωνα με τον ιστότοπό τους, το καινοτόμο έργο «συνδυάζει βιο-μετεωρολογικές, απομακρυσμένες και φυσιολογικές πληροφορίες βασισμένες στα φυτά για την ανάπτυξη φιλικών προς τους καλλιεργητές στρατηγικών έλλειψης άρδευσης για τα συστήματα ελιάς στην Καλιφόρνια».
«Η ακριβής άρδευση είναι καθοριστική για να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη παραγωγικότητα των ελαιώνων», δήλωσε στο Olive Oil Times η Giulia Marino, αναπληρώτρια καθηγήτρια στην επέκταση συνεργασίας στα συστήματα οπωρώνων στο τμήμα φυτικών επιστημών του UC Davis. «Η έκταση των ελαιώνων έχει αυξηθεί ραγδαία στην Καλιφόρνια τις τελευταίες δύο δεκαετίες». «Ωστόσο, η έρευνα για τη διαχείριση του νερού για τις ελιές στην Καλιφόρνια έχει παραμεληθεί και οι καλλιεργητές εξακολουθούν να βασίζονται σε εργαλεία που αναπτύχθηκαν πριν από καιρό», πρόσθεσε.
Η έρευνα της Marino επικεντρώνεται στη χρήση φυσιολογικών πληροφοριών για την ανάπτυξη πρακτικών διαχείρισης προκειμένου να βελτιώσει την αποδοτική χρήση των πόρων και την κερδοφορία των οπωρώνων. Πληροφορίες και καινοτόμα εργαλεία μπορούν να εξοπλίσουν τους παραγωγούς να εφαρμόσουν ακριβείς πρακτικές άρδευσης για να αντιμετωπίσουν προληπτικά την ξηρασία, τους κανονισμούς για τη ρύθμιση της άρδευσης και τους περιορισμούς στο νερό.
«Με αυτό το έργο, θα αναπτύξουμε και θα διαδώσουμε νέες πληροφορίες για τη βελτίωση της παραγωγικότητας των ελαιώνων μέσω του ακριβούς χρονισμού και όγκου άρδευσης», δήλωσε η Marino. «Στοχεύουμε να βοηθήσουμε τους καλλιεργητές ελιών να αυξήσουν την παραγωγικότητα του νερού, καθώς η βιομηχανία αντιμετωπίζει προμήθειες που τώρα παρεμποδίζονται από την κλιματική αλλαγή και τις πολιτικές διαχείρισης των υπόγειων υδάτων».
Το εργαστήριο εργάζεται για τον προσδιορισμό της κατανάλωσης νερού, την ανάπτυξη πρωτοκόλλων και τον σχεδιασμό κατευθυντήριων οδηγιών για τη βελτίωση της διαχείρισης του νερού με τη χρήση τεχνολογικών εξελίξεων. «Το εργαστήριό μας εργάζεται σε τρεις κύριες γραμμές έρευνας», είπε η Marino. «Πρώτον, χαρακτηρίζουμε πόσο νερό χρησιμοποιεί ένας τυπικός ελαιώνας της Καλιφόρνια κατά τη διάρκεια της σεζόν». «Δεύτερον, αναπτύσσουμε πρωτόκολλα για τη μείωση του νερού κατά τις περιόδους όπου η ελιά είναι περισσότερο ανθεκτική στην ξηρασία, προκειμένου να βελτιώσουμε την παραγωγικότητα και την ποιότητα της σοδειάς», πρόσθεσε. «Τρίτον, αναπτύσσουμε κατευθυντήριες οδηγίες για την εφαρμογή καινοτόμων αισθητήρων και τεχνολογιών στη διαχείριση του νερού στις ελιές».
Τα αποτελέσματα προσφέρουν στους καλλιεργητές μία αισιόδοξη προοπτική, καθώς τα δεδομένα επιβεβαιώνουν αποδοτικές αλλαγές μείωσης του νερού που είναι και οικονομικά εφικτές. «Βάσει των αποτελεσμάτων μας, οι καλλιεργητές θα μπορούσαν να μειώσουν την ποσότητα του νερού που εφαρμόζουν κατά 8 ίντσες ανά στρέμμα (50 εκατοστά ανά εκτάριο), που αντιστοιχεί σε 217,232 γαλόνια ανά φυτεμένο στρέμμα (2,031,979 λίτρα ανά εκτάριο) ελιάς», εξήγησε η Marino. «Εκτός από την περιβαλλοντική σημασία αυτού, υπολογίσαμε, βάσει της τρέχουσας τιμής του νερού και της ηλεκτρικής ενέργειας για τη λειτουργία του συστήματος άρδευσης, ότι αυτό θα μείωνε το γεωργικό κόστος κατά 18 τοις εκατό», πρόσθεσε.
Μία κοινή παρανόηση είναι ότι το ελαιόδεντρο είναι τόσο ανθεκτικό στην ξηρασία που η άρδευση είναι σχετικά ασήμαντη. Ωστόσο, η Marino διορθώνει αυτό το μύθο και προσφέρει περαιτέρω διορατικότητα. «Το γεγονός ότι η ελιά είναι μια τόσο ανθεκτική καλλιέργεια στην ξηρασία μπορεί να οδηγήσει στην ιδέα ότι δεν είναι σημαντικό να την αρδεύουμε με ακρίβεια», δήλωσε η Marino. «Πράγματι, είναι ακριβώς το αντίθετο».
«Η ακριβής άρδευση στους ελαιώνες είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της διαρκούς παραγωγικότητας του συστήματος, ιδιαίτερα σε υψηλής πυκνότητας φυτεμένους ελαιώνες που γίνονται πολύ δημοφιλείς», πρόσθεσε. Σύμφωνα με τη Marino, η ακριβής άρδευση είναι απαραίτητη όχι μόνο για την παραγωγικότητα, αλλά και για την ποιότητα του ελαιόλαδου. «Η υπεράρδευση θα προωθούσε την υπερβολική ανάπτυξη, μειώνοντας, έτσι, τη διείσδυση του φωτός, εμποδίζοντας τη διαφοροποίηση των βλαστών και προωθώντας την εναλλακτική παραγωγή», εξήγησε. «Επίσης, η υπεράρδευση μπορεί να μειώσει το φαινολικό περιεχόμενο του ελαιόλαδου». «Η ανεπάρκεια άρδευσης μπορεί να μειώσει την ανάπτυξη του καρπού, την επιστροφή στην ανθοφορία και να επηρεάσει, επίσης, τις φαινόλες του ελαιόλαδου», πρόσθεσε η Marino. «Το νερό πρέπει να εφαρμόζεται στη σωστή ποσότητα και τη σωστή στιγμή».
Σύμφωνα με το UC Davis Agriculture and Natural Resources, οι στρατηγικές διαχείρισης της άρδευσης επιτρέπουν στους αγρότες και τους παραγωγούς να καλύψουν τις ανάγκες νερού της καλλιέργειας. Το διαθέσιμο νερό για άρδευση πρέπει να εφαρμόζεται με τον πιο αποδοτικό τρόπο. Οι στρατηγικές άρδευσης για τις ελιές μπορεί να περιλαμβάνουν στρατηγικές έλλειψης άρδευσης καθώς και χρονοδιαγράμματα άρδευσης για αποτελεσματικότητα. Ο προγραμματισμός άρδευσης με εξατμισοδιαπνοή, η παρακολούθηση της υγρασίας του εδάφους και ο προγραμματισμός άρδευσης με βάση τα φυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καλύτερη χρήση περιορισμένων αποθεμάτων νερού.
Με την αυξανόμενη ανάγκη για διαχείριση του νερού στην Καλιφόρνια, η Marino αναφέρθηκε στην αρχική της έμπνευση για αυτό το έργο και μοιράστηκε το μελλοντικό της όραμα για την άρδευση της ελιάς. «Μεγάλωσα στη Σικελία, περιτριγυρισμένη από ελαιώνες που βασίζονταν στη βροχή για την ανάπτυξή τους», είπε. «Ενθουσιάστηκα από τη δυνατότητα αυτών των δέντρων να επιβιώνουν. Δεν μπορούν να κινηθούν, επομένως πρέπει να υιοθετήσουν στρατηγικές για να αντιστέκονται στις καυτές καλοκαιρινές θερμοκρασίες χωρίς να πεθαίνουν και, ακόμα, να παράγουν καρπούς».
Η Marino φαντάζεται ένα μέλλον με συστήματα ακριβούς άρδευσης βασισμένα στην τεχνολογία στην καθημερινή παραγωγή. «Ανυπομονώ να μελετήσω αυτούς τους μηχανισμούς και να εφαρμόσω καινοτόμα τεχνολογικά εργαλεία για την παρακολούθησή τους στον αγρό», δήλωσε. «Κάνουμε μεγάλα βήματα, αυξάνοντας την ακρίβειά μας στην καθημερινή ζωή. Τώρα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το τηλέφωνό μας για να μετρήσουμε τα βήματά μας ή για να μας πει πού να πάμε». «Η ίδια επανάσταση συμβαίνει και στη γεωργία, και είμαι ενθουσιασμένη να συμβάλλω σε αυτή την αλλαγή», συμπέρανε η Marino.
Πηγή: OliveOilTimes
