Στη γειτονική Ιταλία, οι τιμές σε κάποια εμπορικά κέντρα σημειώσει τις τελευταίες 48 ώρες απότομη άνοδο προς τα 8 ευρώ και πάνω, δείγμα πως η αγορά βρίσκεται σε σημαντική αστάθεια. “Πάνω στη συγκομιδή, το ιταλικό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο γίνεται θύμα κερδοσκοπίας, που επιδεινώνεται από την αδικαιολόγητη αύξηση των εισαγωγών από την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Τυνησία και την Τουρκία”, αναφέρει για παράδειγμα ο David Granieri, αντιπρόεδρος της Coldiretti και πρόεδρος της Unaprol.
Νωρίτερα το Ελαίας Καρπός έγραφε:
Πέρασε η μπόρα για το ελαιόλαδο, ανακάμπτουν ξανά ο τιμές παραγωγού
Σταδιακή επανεκκίνηση επιχειρεί η µεσογειακή αγορά ελαιολάδου µετά τις πρώτες βδοµάδες σπέκουλας που αποτελούν ένα είδος «παράδοσης» την εποχή που αρχίζει δυναµικά η συγκοµιδή της ελιάς, στις λίγο – πολύ φυσιολογικές, από άποψη προσφοράς, χρονιές.
Στην Ελλάδα, η αγορά παραµένει πρακτικά κλειστή και οι ελάχιστες συναλλαγές που γίνονται (πρακτικά από ετεροεπαγγελματίες) δεν είναι αντιπροσωπευτικές. Αν και ασκούνται επίσης πιέσεις στα ελαιοτριβεία να διώξουν σήμερα το δικαιώμα τους, αυτό δεν φαίνεται να γίνεται, καθώς προβάλλονται αντιστάσεις στα 6,70 με 7 ευρώ το κιλό. Αυτό που ξεχώρισε την περασµένη βδοµάδα ήταν η είδηση της συµφωνίας που πέτυχε ο Αγροτικός Συνεταιρισµός Ζάκρου µε Σαουδάραβες αγοραστές για 20 τόνους έξτρα παρθένου ελαιολάδου, οξύτητας 0.5 – εσοδείας 2023/24, στα 8,591 ευρώ το κιλό, µε ΦΠΑ ή 7,48 ευρώ το κιλό, χωρίς. Όπως διευκρινίζει στο Agronews ο πρόεδρος του Συνεταιρισµού, Κεκερίδης Κώστας, «έχουµε άλλους 20 τόνους απόθεµα που θα τους αξιοποιήσουµε για τις δικές µας ανάγκες τυποποίησης». Η συγκεκριµένη είδηση αποτελεί ένα µικρό µόνο δείγµα της οικονοµικής δυναµικής που µπορούν να δηµιουργήσουν οι σωστές συνεργασίες, µε τους κατάλληλους βέβαια αγοραστές σε αναπτυσσόµενες αγορές.
Στην Ιβηρική, όσοι καλλιεργούν σε εντατικούς ελαιώνες διώχνουν ξανά πρώτη ύλη µετά από µια δύσκολη βδοµάδα αναδιοργάνωσης, µε την βιοµηχανία τυποποίησης να υποχρεώνεται να δεσµευτεί σε σταδιακά καλύτερα επίπεδα τιµών, καθώς δεν αρκούν οι ευκαιριακές παραδόσεις από Τυνησία, Τουρκία και Πορτογαλία για να καλυφθεί η ζήτηση του Νοεµβρίου. Στατιστικά, οι τιµές στο φρέσκο έξτρα της Ισπανίας παίζουν από 5,10 έως 5,90 ευρώ το κιλό, για συναλλαγές µερικών δεκάδων βυτίων τη µέρα, την ώρα που η συγκοµιδή αγγίζει το ζενίθ της µε παραγωγή γύρω στους 15-20.000 τόνους τη µέρα. Το ισοζύγιο του ισπανικού Pool Red καταγράφει ανακοπή πτώσης και οριακή άνοδο 1-2 λεπτών σε µέσους όρους εδώ και µερικές µέρες. Την επικαιρότητα πάντως στην Ισπανία µονοπωλεί αυτές τις µέρες η σχετική έκθεση της Ισπανικής Ένωσης Ελαιοκοµικών ∆ήµων, η οποία καταγράφει πως το κόστος παραγωγής ενός κιλού ελαιόλαδου υπολογίζεται φέτος πάνω από 4,50 ευρώ το κιλό για τους εκτατικούς ελαιώνες.
Κράτος αγοράζει και Κράτος πουλάει
Σε Τυνησία και Τουρκία τώρα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλούν οι επιµέρους κυβερνητικές πρωτοβουλίες να αγοράσουν ελαιόλαδο από τους παραγωγούς «στις τρέχουσες τιµές της αγοράς» δηλαδή πρακτικά στο χειρότερο σηµείο µέσα στη σεζόν και αφού έχουν υπογραφεί τα πρώτα συµβόλαια δεκάδων χιλιάδων τόνων από το εµπόριο σε χαµηλά επίπεδα τιµών, ώστε να «προστατευτούν» οι παραγωγοί από µια ακόµη πτώση.
Σηµειωτέον, οι τιµές που αγοράζουν τα κράτη αυτά είναι σε εγχώριο νόµισµα και καλύπτουν τα έξοδο του παραγωγού (βάσει ετήσιων στοιχείων) και ένα εύλογο κέρδος που ορίζει ξανά το Κράτος. Απ’ την άλλη όµως, σαν έρθει η ώρα της πώλησης, ο εκάστοτε κρατικός φορέας ορίζει όποια τιµή κρίνει εκείνος πως συµφέρει το εµπορικό ισοζύγιο. Επίσηµα, η Τυνησία σκοπεύει να βγει στην αγορά µε το νέο έτος με τιμές εξαγωγής στα 6 ευρώ το κιλό τον Ιανουάριο και από 6,50 ευρώ τον Φεβρουάριο, αν ικανοποιήσουν οι επιδόσεις της ζήτησης, από 5 έως 5,50 ευρώ σήµερα.
Αντιστέκεται στα 7,80 ευρώ η Ιταλία
Kαµία διάθεση να δεσµευτούν σε χαµηλά επίπεδα τιµών δεν δείχνουν οι Ιταλοί παραγωγοί, καθώς η οργάνωση του ελαιοκοµικού τοµέα στη χώρα, τους επιτρέπει να παίξουν άµυνα. Με µία σοδειά που δύσκολα θα κινηθεί πάνω από 220.000 τόνους και ένα µέγιστο δυναµικό 650.000 τόνων, πρακτικά η ιταλική παραγωγή φέτος ανέρχεται στο 35-40% του µέσου όρου. Με πελάτες σε αναπτυσσόµενες αγορές και ΗΠΑ που είναι διατεθειµένοι να πληρώσουν ακριβά το ιταλικό εξτρίσσιµο, δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποχωρήσει κάτω από 7,50 ευρώ το απλό έξτρα και τα 8-9 ευρώ τα ΠΟΠ.