Ωστόσο, η περσινή κακή σοδειά – με χαμηλή παραγωγή λόγω της ξηρασίας – και οι υψηλές τιμές αυτού του προϊόντος επηρεάζουν τις ισπανικές εξαγωγές προς όφελος των χωρών που την ανταγωνίζονται. Και το χειρότερο, οι προσδοκίες για την επόμενη σοδειά δεν είναι πολύ καλύτερες με δεδομένο την έλλειψη βροχής.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι εξαγωγές, όπως και η εγχώρια κατανάλωση, υποφέρουν σημαντικά με τη συνακόλουθη ανησυχία του τομέα. Οι ισπανικές εξαγωγές ελαιόλαδου στο εξωτερικό έχουν πέσει κατά σχεδόν 40% σε όγκο τους πρώτους πέντε μήνες του έτους σε σύγκριση με την ίδια περίοδο του 2022, μια πτώση που θα είναι ακόμα μεγαλύτερη από τον Ιούνιο, σύμφωνα με τις προβλέψεις της βιομηχανίας.
Κατάρρευση των εξαγωγών
Τα πιο πρόσφατα δεδομένα εξωτερικού εμπορίου από το Υπουργείο Βιομηχανίας, Εμπορίου και Τουρισμού δείχνουν ότι η Ισπανία εξήγαγε 281.000 τόνους ελαιόλαδου (-39,5%) αξίας 1.471 εκατομμυρίων ευρώ (-11,9%) μέχρι τον Μάιο. Αυτή η περίοδος δεν αντικατοπτρίζει ακόμα τις μεγαλύτερες πτώσεις στις ισπανικές εξαγωγές, οι οποίες θα γίνουν αντιληπτές τους επόμενους μήνες, σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Ισπανικής Ένωσης της Βιομηχανίας και του Εξαγωγικού Εμπορίου Ελαιόλαδου (Asoliva), Rafael Pico
«Θα δούμε τον τελευταίο τμήμα της σεζόν με τιμές που κινούνται προς τα πάνω. Σε μια κανονική σεζόν μιλάμε για έναν όγκο εξαγωγής μεταξύ 1.100.000 και 1.150.000 τόνων. Φέτος πιστεύω ότι θα είμαστε στους 650.000 τόνους», προαναγγέλλει ο Pico σε συνομιλία με το THE OBJECTIVE.
Το πρόβλημα είναι γενικό. Οι εξαγωγές σε όλες τις χώρες έχουν μειωθεί κατά 50%. Ο μόνος που διατηρεί τις εισαγωγές είναι οι ΗΠΑ», λέει ο διευθυντής του συνδέσμου των εξαγωγικών εργοδοτών. Μια πτώση στις εξωτερικές πωλήσεις που συνδέεται κυρίως με τις υψηλές τιμές. «Ο αντίκτυπος των τιμών είναι τεράστιος και η κατανάλωση μειώνεται, όχι μόνο εθνικά αλλά και διεθνώς. Είναι πολύπλοκο για όλους, πρώτα απ’ όλα για τον καταναλωτή, επειδή αυτός είναι που πρέπει να πληρώσει», διαμαρτύρεται ο Pico.
Διπλός ανταγωνισμός
Ο τομέας των εξαγωγών του ισπανικού ελαιόλαδου αντιμετωπίζει έναν διπλό κίνδυνο. Από τη μία πλευρά, τον διεθνή ανταγωνισμό στην αγορά χύμα σε άλλα φθηνότερα φυτικά έλαια όπως το ηλιέλαιο, το αβοκάντο ή τη σόγια και, από την άλλη, τον ανταγωνισμό από άλλες μεσογειακές χώρες με τιμές ελαιόλαδου σημαντικά χαμηλότερες από την ισπανική.
«Υπάρχουν άλλες χώρες που παράγουν ελαιόλαδο και είχαν παραγωγή με τιμές σημαντικά χαμηλότερες από τις δικές μας, όπως όλες οι χώρες της Βόρειας Αφρικής – Τυνησία, Μαρόκο, Συρία ή Τουρκία -, που είχαν επίσης περισσότερη παραγωγή από άλλα χρόνια», εξηγεί ο Pico. «Στην αγορά χύμα, που είναι μια αγορά τιμών όπου ο καταναλωτής δεν βλέπει ούτε τη χώρα προέλευσης ούτε το σήμα που μπορεί να πιστοποιήσει την ποιότητα, ο παγκόσμιος εισαγωγέας βλέπει ότι η Ισπανία εμπορεύεται ακριβά και πηγαίνει στην Τυνησία, που εμπορεύεται φθηνότερα», εξηγεί.
«Η απώλεια του μεριδίου της αγοράς υπέρ των ελαίων και λιπαρών και επίσης η ανταγωνιστικότητα άλλων χωρών παραγωγών είναι πολύ αρνητική για τα συμφέροντα της Ισπανίας ως κύριου εξαγωγέα,» προσθέτει. Κάτι που συμβαίνει ήδη στη διεθνή αγορά. Είναι μια διπλή ανταγωνιστικότητα. «Είναι γεγονός ότι πηγαίνουν σε άλλα φυτικά έλαια και επίσης ο εισαγωγέας μαθαίνει τον τρόπο να μην έρχεται στην Ισπανία και να πηγαίνει σε Τυνησία, Συρία ή Μαρόκο, και αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα,» προσθέτει. «Ο πειρασμός του εισαγωγέα να πάει σε μια άλλη αγορά είναι γεγονός, συμβαίνει. Στη συνέχεια, η αναστροφή αυτής της κατάστασης θα απαιτήσει πολλή δουλειά και προωθητικές εκστρατείες,» θρηνεί ο εξαγωγέας.
Η μείωση στον όγκο των εξαγωγών σε σύγκριση με την προηγούμενη σεζόν είναι ορατή τόσο μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και σε άλλες χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη την άνοδο των τιμών, η αξία των εξαγωγών εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυξήθηκε σε σύγκριση με την προηγούμενη σεζόν και με τον μέσο όρο, ενώ οι εξαγωγές εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν γνωρίσει αύξηση μόνο σε σχέση με τον μέσο όρο.
