Απ’ τη µία όλοι γνωρίζουν πως τα αποθέµατα είναι οριακά για να βγει το καλοκαίρι, καθώς η κατανάλωση θα έπρεπε να υποχωρήσει από 20 έως 30% πανευρωπαϊκά ώστε να υφίστανται οι σοβαροί λόγοι που θα δικαιολογούσαν ένα ισχυρό καθοδικό ρεύµα στις τιµές πριν καταφθάσει η αναµενόµενη πίεση της συγκοµιδής.
Απ’ την άλλη πληθαίνουν επικίνδυνα οι φωνές όσων προεξοφλούν δίχως επαρκή γεωπονικά στοιχεία µία πολύ καλή παραγωγή σε Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία και άλλες χώρες, εν µέσω ενός Ιούνη που ήδη έχει σπάσει ρεκόρ πρώτου 10ηµέρου θερµοκρασίας, µε ό,τι αυτό συνεπάγεται για το τελικό ποσοστό καρπόδεσης.
Ξεφυλλίστε και κατεβάστε σε υψηλή ανάλυση το φύλλο 969 της Agrenda
Μία πρώτη αποτύπωση όσων µεταφέρουν επαγγελµατίες ελαιοπαραγωγοί στην Agrenda για την καρπόδεση στην Ελλάδα, µιλά για δέσιµο στο 60-70% της βεντέµας 2022-2023. Οι αρδρευόµενες ελιές, και δη οι Κορωνέϊκες, βαδίζουν µεν προς µία εξαιρετική σοδειά, όµως οι ξερικοί ελαιώνες (πχ. κρητικής Τσουνάτης), που συγκεντρώνουν την πλειοψηφία των ελαιόδεντρων, δείχνουν δέσιµο οριακά καλύτερο από την 2023-2024.
Όσον αφορά τις τιµές, στην Ελλάδα η ζήτηση είναι ικανοποιητική για την εποχή αλλά δεν υπάρχουν πλέον µεγάλες ποσότητες. Οι συνθήκες έλλειψης διαµορφώνουν ωστόσο συνεχώς νέα υψηλά το τελευταίο διάστηµα στη Λακωνία (ΑΕΣ Ασωπού, ΑΣ Μολάων – Πακίων, ΑΣ Παλαιοπαναγιάς, Συνεταιρισμός Μεταμόρφωσης) στα 8,50-8,70 ευρώ το κιλό (πράξεις 20-60 τόνων) πλέον για τα άριστα έξτρα παρθένα χωρίς πυρεθρίνες, ενώ ζήτηση υπάρχει και από Ιταλίας µεριά (πράξεις 80-100 τόνων) στα 8,50 ευρώ το κιλό. Σε Μεσσηνία και Κρήτη ωστόσο, το αγοραστικό ενδιαφέρον είναι υποτονικό, ονοµαστικά σε επίπεδα 7,70-7,90 ευρώ το κιλό για τα έξτρα, για λόγους κυρίως διασποράς αποθεµάτων.
Στην Ισπανία, µε ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναµένονται αυτές τις μέρες τα στοιχεία κατανάλωσης του Μαΐου, ώστε να ανατραπεί το σκηνικό επικείµενης πτώσης που προσπαθεί να στήσει για τρίτη φορά µέσα στη τρέχουσα εµπορική περίοδο η βιοµηχανία τυποποίησης. Μετά από δύο µήνες ανόδου, για πρώτη φορά καταγράφηκε σταθεροποίηση και µικροπτώση στις τιµές, κυρίως του βιοµηχανικού άσσου. Ωστόσο, οι τιµές στο λαµπάντε ήταν ήδη σε αφύσικα υψηλά επίπεδα στην Ιβηρική και η υποχώρηση των 20-40 λεπτών το κιλό δε σηµαίνει και πολλά. Στις 5 Ιουνίου, η Hurriyet επιβεβαίωσε τις πληροφορίες πως η Τουρκία επέτρεψε µερικώς εξαγωγές µέχρι 10.000 τόνων το µήνα. Έχοντας στα υπόψιν πως η χώρα διατηρεί ουσιαστικά µόνο λαµπάντε ελαιόλαδα, ίσως για αυτό να δείχνουν στη Μεσόγειο κάποιες τάσεις υποχώρησης οι τιµές στην συγκεκριμένη κατηγορία. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η µέση τιµή στην Ισπανία για το έξτρα παρθένο παραµένει στα 7,90-8,00 ευρώ, στο κοινό παρθένο παίζει µεταξύ 7,40-7,60 ευρώ το κιλό, ενώ το λαµπάντε κυµαίνεται από 7,00 έως 7,20 ευρώ.
Στην Ιταλία οι παραγωγοί µεγαλώνουν τις απαιτήσεις τους για τα δικά τους ελαιόλαδα, µε αυξήσεις σε παραγωγικά κέντρα όπως ο Τάραντας της τάξης του 6%. Αυτή η εξέλιξη είναι λογική, καθώς µέχρι τέλος Ιουλίου θα έχουν εξαντληθεί τα άριστα ελαιόλαδα στη νότια Ιταλία και όσοι κρατούν ακόµα µικροποσότητες δεν τις αποχωρίζονται και εύκολα.
