Ο χαλκός είναι γνωστός παγκοσμίως για τις μυκητοκτόνες και βακτηριοκτόνες ιδιότητές του και εντάσσεται στον Κανονισμό του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (2092/91) που ρυθμίζει τη βιολογική γεωργία σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Αν και η χρήση του είναι υπό επανεξέταση λόγω περιβαλλοντικών ανησυχιών, παραμένει ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την καταπολέμηση του δάκου της ελιάς, βοηθώντας τους καλλιεργητές να διατηρούν την ποιότητα των καλλιεργειών τους.
Η καολίνη είναι ένα λευκό και χημικά αδρανές αργιλοπυριτικό ορυκτό, το οποίο είναι ιδιαίτερα υδατοδιαλυτό. Ψεκάζεται στα φύλλα και τους καρπούς των φυτών, σχηματίζοντας μια λευκή μεμβράνη που αντανακλά το φως και καθιστά το φυτό μη αναγνωρίσιμο ως ξενιστή για τα έντομα. Εκτός από την απωθητική του δράση, η καολίνη μειώνει επίσης, το θερμικό στρες και προστατεύει την καλλιέργεια από την υπερβολική ζέστη, διατηρώντας τη φυσιολογική λειτουργία του φυτού.
Σύμφωνα με τα δεδομένα μελέτης που διεξήχθη στη Σικελία, οι καλλιέργειες που υποβλήθηκαν σε επεμβάσεις με καολίνη και χαλκό εμφάνισαν χαμηλότερα επίπεδα προσβολής από δάκο, ενώ ελαχιστοποιήθηκαν και οι απώλειες από θερμικό και υδατικό στρες. Σε περιόδους με υψηλές θερμοκρασίες, οι επεξεργασίες αυτές ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικές, ενώ σε πιο υγρές συνθήκες οι βροχές μείωσαν την προστατευτική τους δράση.
Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια τριών ετών δοκιμών που πραγματοποιήθηκαν σε διαφορετικούς ελαιώνες και με διαφορετικές ποικιλίες φαίνεται να δείχνουν μια σαφή αποτελεσματικότητα των δύο ενώσεων που δοκιμάστηκαν.
Η ποιότητα των ελαιολάδων που λήφθηκε από κάθε δείγμα επιβεβαίωσε ότι μια στρατηγική ελέγχου του δάκου που βασίζεται στη χρήση αυτών των δύο προϊόντων θα μπορούσε να υιοθετηθεί με ενδιαφέροντα αποτελέσματα, ειδικά εάν συνδυαστεί με πρώιμη συγκομιδή.
Πηγή: teatronaturale.it
