Στο πλαίσιο αυτό, το Δίκτυο Φυτοϋγειονομικής Ειδοποίησης και Πληροφόρησης της Ανδαλουσίας (RAIF) διατυπώνει διάφορες συμβουλές για την αξιολόγησή των ζιζανίων και ακολούθως για την καταπολέμησή τους με το κατάλληλο φυτοπροστατευτικό προϊόν.
Υπενθυμίζεται ότι πολλά είδη ζιζανιοκτόνων μπορεί να είναι ανταγωνιστικά προς την ελιά, διότι κατακρατούν θρεπτικά συστατικά από το έδαφος και το νερό. Η αυξημένη προσαρμοστικότητα των φυτών αυτών σε χαμηλής γονιμότητας εδάφη με ελάχιστη υγρασία, ειδικά στην περίπτωση των πολυετών ειδών, μπορεί να οδηγήσει σε ταχύτερη και αποδοτικότερη ανάπτυξή τους από τα ελαιόδεντρα. Πιο ευάλωτα απέναντι σε αυτόν τον ανταγωνισμό, είναι τα νεαρά ελαιόδεντρα τα οποία έχουν ρηχές ρίζες, ενώ όσο αναπτύσσονται το πρόβλημα είναι μικρότερο διότι κερδίζουν ύψος και η σκιά του φυλλώματός τους αναστέλλει την ανάπτυξη των ζιζανίων.
Για την αντιμετώπιση των ζιζανίων υπάρχουν φυτοπροστατευτικά προϊόντα που διακρίνονται σε προφυτρωτικά, μεταφυτρωτικά, καθώς και μείγματα των δυο προηγούμενων.
Το είδος του σκευάσματος που ενδείκνυται για κάθε περίπτωση εξαρτάται από το είδος του ζιζανίου, αλλά και από πρόσθετους παράγοντες. Τα ζιζάνια διακρίνονται σε πλατύφυλλα, στενόφυλλα, σύνθετα, σταυρανθή μεταξύ άλλων, και ο συνδυασμός των ζιζανιοκτόνων δεν είναι κάτι που αποκλείεται σε ειδικές συνθήκες όπου ο βαθμός παρουσίας των ζιζανίων το επιτρέπει, σύμφωνα με την RAIF.
Ως παράδειγμα αναφέρεται η παράλληλη εφαρμογή προφυτρωτικού και μεταφυτρωτικού ζιζανιοκτόνου, με τον αστερίσκο ότι κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνεται με μέτρο, υπό την επίγνωση των κινδύνων που εγκυμονεί για την χλωρίδα του ελαιώνα η εσφαλμένη εφαρμογή τους. Μία περίπτωση όπου ενδείκνυται ένας τέτοιος συνδυασμός είναι όταν καθυστερείται επιτηδευμένα η χρήση του προφυτρωτικού ζιζανιοκτόνου τον χειμώνα, προκειμένου τα περισσότερα ζιζάνια να έχουν βλαστήσει. Κατόπιν, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μεταφυτρωτικό ζιζανιοκτόνο, μια τακτική η οποία αποσκοπεί στον έλεγχο των παρασιτικών πληθυσμών κατά την διάρκεια του καλοκαιριού.
Παράλληλα, θα πρέπει να υπάρχει μέριμνα για την τακτική εναλλαγή των σκευασμάτων, καθώς αν για παράδειγμα εφαρμόζονται με μεγάλη συχνότητα ζιζανιοκτόνα που στοχεύουν τα ετήσια είδη, τότε μπορεί να προκύψει υπερπληθυσμός των πολυετών ειδών, φαινόμενο το οποίο είναι γνωστό ως «αντιστροφή της χλωρίδας», όπως αναφέρεται και στην έγκυρη Olimerca.
Τέλος, υπενθυμίζεται ότι για την ασφαλέστερη εφαρμογή των ζιζανιοκτόνων, οι ψεκασμοί πρέπει να γίνονται είτε στο χώμα είτε στο φύλλωμα των ζιζανίων, μακριά από τα φύλλα των δέντρων.
