Στην Ισπανία αναμένονται σύντομα οι εκτιμήσεις για την κίνηση που καταγράφηκε στα καταστήματα πώλησης ελαιολάδου τον Ιανουάριο, και η αίσθηση είναι ότι δεν θα υπάρχουν σημαντικές αλλαγές από τους προηγούμενους μήνες. Όσον αφορά τις πρώτες ημέρες του Φεβρουαρίου, παρατηρείται μια στασιμότητα στην αγορά, όπως και τις περασμένες εβδομάδες, κάτι το οποίο αποδίδεται στο γεγονός ότι τα δύο άκρα της αλυσίδας αξίας του ελαιολάδου(παραγωγοί, εμφιαλωτές) διατηρούν αμυντικές θέσεις αυτήν την περίοδο.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι υπάρχει χαμηλή προσφορά από τις μεγάλες ομάδες παραγωγών, και ταυτόχρονα χαμηλή ζήτηση από τα διυλιστήρια και τις εταιρείες εμφιάλωσης, όπως αναφέρεται και στο σχετικό ρεπορτάζ της Olimerca. Η θέση των παραγωγών διαμορφώνεται από την ξηρασία που έχει πέσει στην ύπαιθρο της χώρας και την χαμηλή στάθμη νερού στις δεξαμενές, ενώ συνάμα οι μεγάλες βιομηχανίες τηρούν στάση αναμονής και δεν επιλέγουν να αγοράσουν επιπλέον ελαιόλαδο. Βασίζονται δηλαδή στα υψηλά τους αποθέματα μέχρι να πέσουν βροχές, η εκδήλωση των οποίων θα διαμορφώσει πιο ελκυστικές τιμές στην αγορά για την υποστήριξη των εξαγωγών τους.
Όσον αφορά τις πρόσφατες τιμές του ελαιολάδου στην Ισπανία κατά το κλείσιμο της πρώτης εβδομάδας του Φεβρουαρίου, επιβεβαιώνεται ότι δεν έχουν μεταβληθεί ουσιαστικά σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα, με βασικό στοιχείο ότι το λαμπάντε ελαιόλαδo είναι και πάλι αρκετά “ευκίνητο” στην αγορά, σε ένα εύρος που κινείται μεταξύ 2,95 €/kg και 3,00 €/kg ανάλογα με την ποιότητά του.
Ένα αξιοσημείωτο στοιχείο πάντως είναι ότι η μέγιστη τιμή του έξτρα παρθένου ελαιολάδου στην ιβηρική χώρα έφτασε τα 4,80€/kg στις αρχές Φλεβάρη, όπως αναγράφεται στο δελτίο τιμών του ΣΕΔΗΚ, ξεπερνώντας την αντίστοιχη μέγιστη τιμή της Ιταλίας (4,20€/kg), πράγμα αρκετά σπάνιο. Στην χώρα μας οι τιμές του έξτρα παρθένου ελαιολάδου έχουν σταθεροποιηθεί γύρω στα 3,50€/kg.
Ας διευκρινιστεί ότι η ευελιξία του προϊόντος στην εφοδιαστική αλυσίδα, είναι μία εξίσωση που διαμορφώνεται από πολλούς παράγοντες, οι οποίοι όταν καθιστούν ασύνδετα τα συμφέροντα των παραγωγών με τα συμφέροντα της εμπορικής πλευράς, τότε επακόλουθο είναι η αδράνεια της αγοράς. Κάτι τέτοιο έχει παρατηρηθεί και στην χώρα μας, για διαφορετικούς λόγους, καθώς η διόγκωση του κόστους παραγωγής, έχει ως αποτέλεσμα την τήρηση στάσης αναμονής από αρκετούς παραγωγούς, μέχρι οι τιμές του ελαιολάδου να ανέβουν τόσο ώστε να καλύπτουν καλύτερα τα αυξημένα τους έξοδα.
