Την ίδια χρονική περίοδο στην Ελλάδα, το ενδιαφέρον μονοπωλεί η «μεταρρύθμιση» του ελαιοκομικού τομέα -η οποία εντωμεταξύ έχει αργήσει 20 χρόνια και μοιάζει με άλμα στο κενό– όπως και η ψιλή κουβέντα για την όποια καρπόδεση των υπόλοιπων χωρών.
Πρώτη η Τυνησία στις απαρχές της φετινής σεζόν έκανε γνωστή την πρόθεσή της να στραφεί σταδιακά σε μεγέθυνση των εξαγωγών τυποποιημένου ελαιολάδου ώστε αυτές να αναλογούν σε 50% και όχι 10% των συνολικών. Παράλληλα, ανακοίνωσε πως θα επιδοτεί το μισό μεταφορικό κόστος για τις εξαγωγές κάθε τύπου ελαιολάδου, ενώ κάθε χρόνο σταθερά προχωρά σε φυτεύσεις δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων, με στόχο σύντομα να παράγει μισό εκατ. τόνους ελαιόλαδο, έναντι 200 και 300.000 τόνων όπως τα τελευταία χρόνια.
Τώρα λοιπόν, ήρθε η σειρά της Ισπανίας, δια στόματος του αρμόδιου υπουργού Λουίς Πλάνας στο πλαίσιο της έκθεσης EXPOLIVA 2025, να ανακοινώσει πως έχει σχέδιο να παράγει 4.000.000 τόνους ελαιολάδου (μεγαλύτερη από τη σημερινή παγκόσμια) μέχρι το 2040, κοινώς σε 15 χρόνια. «Θα αυξήσουμε την παραγωγή, θα ανοίξουμε νέες αγορές και θα εγγυηθούμε την κερδοφορία των αγροτών, της βιομηχανίας και των καναλιών διανομής», συμπλήρωσε ο Ισπανός υπουργός.
Ο Λουίς Πλάνας τόνισε ότι προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι να εγγυηθεί «μια δίκαιη τιμή για τους αγρότες και τους ελαιοπαραγωγούς μας, επειδή είναι ο πιο αδύναμος κρίκος της αλυσίδας και πρέπει να ανταμείβονται δίκαια για τις προσπάθειές τους». Για την επίτευξη αυτού του στόχου, υπογράμμισε τον καθοριστικό ρόλο των συνεταιρισμών, των εταιρειών του τομέα αλλά και της διεπαγγελματικής οργάνωσης ελαιολάδου.
