Η ελιά είναι ένα δέντρο καλά προσαρμοσμένο σε άνυδρα περιβάλλοντα, καθώς μπορεί να αντέξει μεγάλες περιόδους ξηρασίας, υψηλές θερμοκρασίες, χαμηλή υγρασία και υψηλή ακτινοβολία.
Η ελλειμματική προγραμματισμένη άρδευση (RDI) συνίσταται στην εφαρμογή ποσότητας νερού μικρότερης από την απαίτηση εξατμισοδιαπνοής μιας καλλιέργειας σε ορισμένες φαινολογικές φάσεις. Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε πόσο η ελλειμματική χρήση της άρδευσης στα αρχικά στάδια ανάπτυξης του καρπού μπορεί να επηρεάσει την επακόλουθη ανάπτυξη της ελιάς.
Το Πανεπιστήμιο της Πίζας διεξήγαγε ένα πείραμα έλλειψης νερού, το οποίο εφαρμόστηκε μεταξύ 4 και 9 εβδομάδων μετά την πλήρη ανθοφορία, αναστέλλοντας την άρδευση στα φυτά Leccino.
Στις 6, 8 και 22 εβδομάδες μετά την πλήρη ανθοφορία (AFB), ελήφθησαν δείγματα καρπών για προσδιορισμό νωπού βάρους και όγκου και στη συνέχεια σταθεροποιήθηκαν για ανατομικές μελέτες. Πραγματοποιήθηκαν δομικές παρατηρήσεις και μετρήσεις σε διατομές στο σημείο της μεγαλύτερης διαμέτρου του καρπού χρησιμοποιώντας ανάλυση εικόνας.
Το έλλειμμα νερού που εφαρμόστηκε μεταξύ 4 και 9 εβδομάδων AFB προκάλεσε σημαντική μείωση στο δυναμικό νερού των φύλλων την αυγή, το οποίο έφτασε τις ελάχιστες τιμές των -3,1 MPa. Το εφαρμοσμένο έλλειμμα νερού μείωσε το φρέσκο βάρος και τον όγκο των καρπών στις 8 και 22 εβδομάδες μετά την πλήρη άνθιση.
Το εμβαδόν διατομής των φρούτων στην επεξεργασία ελλειμματικής ύδατος ήταν 50%, 33% και 70% αυτής στην επεξεργασία άρδευσης στις ημερομηνίες δειγματοληψίας 6, 8 και 22 εβδομάδων, αντίστοιχα.
Στις 22 εβδομάδες μετά την πλήρη άνθιση, οι διαφορές μεταξύ των θεραπειών ήταν σημαντικές για την περιοχή της διατομής του μεσοκάρπιου (πολτός ελιάς), αλλά όχι για την περιοχή του ενδοκαρπίου. Το μέγεθος των κυττάρων του Μεσοκάρπιου ήταν σημαντικά διαφορετικό μεταξύ των θεραπειών στις 8 και 22 εβδομάδες μετά την πλήρη άνθιση. Ωστόσο, ο αριθμός των κυττάρων μεσοκάρπιου ήταν παρόμοιος και για τις δύο θεραπείες σε κάθε χρονικό σημείο.
Τα περισσότερα κύτταρα μεσοκάρπιου παρήχθησαν 6 εβδομάδες μετά την πλήρη άνθιση. Η ανάπτυξη της περιοχής του ενδοκαρπίου (λάκκος) έδειξε τη σημαντικότερη απόκριση στο πρώιμο έλλειμμα νερού. Το 90% της ανάπτυξης του ενδοκαρπίου εμφανίστηκε εντός 8 εβδομάδων από την πλήρη άνθηση σε κατεργασία υποάρδευσης, αλλά μόνο το 40% όταν επιβλήθηκε η θεραπεία υποάρδευσης.
