Τόσο κατά την περίοδο του Πάσχα όσο και αμέσως μετά, έκαναν την εμφάνισή τους στην ιταλική αλλά και ισπανική αγορά, απίστευτες προσφορές για μονόλιτρες συσκευασίες έξτρα παρθένου (;) ελαιόλαδου στα 3,50 και 4,00 ευρώ το λίτρο, την ώρα που τα αντίστοιχα σπορέλαια έχουν καρτελάκι από 2,50 έως 3,00 ευρώ το λίτρο. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Teatronaturale, η προσφορά έπαιξε 20 με 29 Απριλίου και έφερνε τάχα ως «mega» offer με -55% το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο στα ιταλικά νοικοκυριά. Μάλλον πρόκειται για μίξη ισπανικού και τυνησιακού ελαιόλαδου.
Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς, μα καλά τί τιμή είχε το… παρθένο και τα υπόλοιπα λίγο ως πολύ ραφινέ ελαιόλαδα που βρισκόντουσαν μισό μέτρο μακριά στο ράφι. Εκεί λοιπόν τα πράγματα γίνονται ομολογουμένως λίγο περίπλοκα, αφού εκείνη την περίοδο οι τιμές στις εν λόγω ποιοτικές κατηγορίες έπαιζαν από 3,50 ευρώ έως και 4,50 ευρώ το λίτρο, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία.
Βέβαια, δεν πρόκειται, για δηλωθείσα τιμή κάτω του κόστους αλλά για μέτρο προώθησης. Η διαφορά είναι σημαντική τόσο από νομική όσο και επικοινωνιακή άποψη. Η προώθηση κάτω του κόστους είναι μια εμπορική πράξη, με αυστηρούς ρυθμιστικούς περιορισμούς, στην οποία όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς δηλώνουν καθαρά ότι θα έχουν ζημία.
Το θέμα εδώ είναι πως παρατηρείται μια σύγκρουση στρατηγικής, η οποία έχει μόνο αρνητικές συνέπειες για τον ελαιοκομικό κλάδο και δεν γεννάει θετικές συνέργειες. Από τη μια λοιπόν, όλοι θέλουν μια γενναία μεγέθυνση της κατανάλωσης, με στόχο να ξεπεραστεί η αρχική πρόβλεψη των 3 και κάτι εκατομμυρίων τόνων του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιοκομίας.
Απ’ την άλλη, στη θεωρία, όλοι θέλουν να ανακαλύψουν το αριστοποιημένο σημείο ισορροπίας, εκεί δηλαδή που ο πολλαπλασιασμός όγκος επί τιμή για τον κάθε παραγωγικό συντελεστή δίνει το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα, άρα η καθαρή αξία της σοδειάς μεγιστοποιείται. Για κάποιο λόγο, στην περίπτωση του ελαιολάδου, αυτοί οι δύο στρατηγικοί στόχοι δεν φαίνεται να μπορούν να επιτευχθούν ταυτόχρονα. Σε μεγάλο βαθμό, στην περίπτωση της ισπανικής λιανικής, γίνονται κάποιες φιλότιμες προσπάθειες να βρεθεί η ισορροπία, με τη μέση τιμή στο έξτρα να παίζει στα 5 με 5,50 ευρώ το λίτρο ακόμη και σήμερα που η τιμή παραγωγού στο έξτρα παρθένο εκεί φλερτάρει με τα 3,50 ευρώ.
Το θέμα είναι, τί μήνυμα δίνεις στον πολύ κόσμο όταν το έξτρα παρθένο καταλήγει φθηνότερο των «υποδεέστερων» κατηγοριών ή όταν το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο έχει 50 λεπτά τιμολογιακή απόκλιση συγκριτικά με τα υπόλοιπα σπορέλαια; Όλα αυτά ισχύουν προφανώς εκτός συνόρων. Στην Ελλάδα έχουμε μια διαφορά φάσης σημαντική. Τα πιο φθηνά έξτρα παρθένα ελαιόλαδα στη μαζική λιανική παίζουν από 6,50 ευρώ το λίτρο και φτάνουν τελικά μέχρι και 10,00 ευρώ το λίτρο.
