Σε ένα πρόσφατο διήμερο συνέδριο επιστήμονες και ερευνητές εξέτασαν την παρούσα κατάσταση και συζήτησαν το μέλλον της παραγωγής ελαιολάδου στην περιοχή της Πούλια που πλήττεται από τον οργανισμό Xylella fastidiosa.
Δέκα χρόνια μετά την εμφάνιση της επιδημίας της Ξυλέλλα, η οποία πιστεύεται ευρέως ότι πυροδότησε το σύνδρομο ταχείας παρακμής της ελιάς και κατέστρεψε εκατομμύρια δέντρα, η Απουλία παραμένει η πιο σημαντική περιοχή παραγωγής ελαιολάδου στην Ιταλία.
Η παρουσία του βακτηρίου στην περιοχή έχει φτάσει σε ακραία επίπεδα πολυπλοκότητας, όπως αναφέρει ο Donato Boscia, κορυφαίος ιολόγος φυτών στο Ινστιτούτο Αειφόρου Προστασίας Φυτών του Ιταλικού Εθνικού Ερευνητικού Συμβουλίου (CNR). «Νέα ευρήματα εντόπισαν άλλα υποείδη του βακτηρίου, όπως το Xylella multiplex, το οποίο είναι δυνητικά επικίνδυνο για την αμπελοκαλλιέργεια, αλλά δεν αποτελεί σημαντικό πρόβλημα για τις ελιές», ανέφερε.
Οργανώσεις αγροτών και παραγωγών έχουν ξεκινήσει ένα έργο για να βοηθήσουν τους ελαιοκαλλιεργητές στην αναφύτευση ποικιλιών ανθεκτικών στην Xylella. Στόχος είναι να φυτευτούν περίπου τρία εκατομμύρια νέα ελαιόδεντρα, ένα μικρό κομμάτι των 21 εκατομμυρίων που χάθηκαν από το βακτήριο. Η εν λόγω πρωτοβουλία περιλαμβάνει την παροχή πιστοποιημένων υψηλής ποιότητας ανθεκτικών φυτών, τεχνική υποστήριξη για την προετοιμασία του εδάφους και εξειδικευμένες γεωπονικές και φυτοπαθολογικές συμβουλές.
«Η εξάπλωση της Ξυλέλλας έχει φτάσει σε σημείο όπου η εκρίζωση δεν είναι πλέον δυνατή. Πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε με αυτό», δήλωσε ο Ντέιβιντ Γκρανιέρι, πρόεδρος της ένωσης Unaprol.
Ανθεκτικές ποικιλίες ελιάς στην Xylella fastidiosa είναι οι εξής τέσσερις: Leccino, Lecciana, FS17 και Leccio del Corno. Αξίζει να σημειωθεί ωστόσο, ότι οι ποικιλίες αυτές είναι ανθεκτικές και ανεκτικές αλλά όχι άνοσες.
Επιπλέον, σημαντικές γνώσεις σχετικά με το βακτήριο έχουν δώσει στους ερευνητές τα εκτεταμένα προγράμματα παρακολούθησης της Ξυλέλλα που διεξάγονται στην Απουλία, με περισσότερες από 250.000 αναλύσεις ετησίως και 250 σταθμούς παρακολούθησης.
Εκτός από την καλλιέργεια ανθεκτικών ποικιλιών και τα συστήματα παρακολούθησης, σημαντική είναι και η διαχείριση των ελαιώνων με σύγχρονα, βιώσιμα και ορθολογικά μοντέλα αγρονομικής διαχείρισης. Πρωτοβουλίες όπως το έργο Integroliv, στοχεύουν στην αποκατάσταση της παραγωγής ελιάς στις πληγείσες περιοχές με βιώσιμο τρόπο. Αρκετά εθνικά χρηματοδοτούμενα ερευνητικά έργα, όπως τα έργα Reach-Xy και Omibreed, στοχεύουν να αποκαλύψουν τι κρύβεται πίσω από τη γενετική ανθεκτικότητα της Xylella, να ενισχύσουν τις υποδομές βιοασφάλειας, να ελέγξουν φορείς και να προωθήσουν τη βιώσιμη χρήση του νερού στους ελαιώνες.
Η καταστροφή που προκάλεσε η Xylella έχει βλάψει το τοπίο και την ταυτότητα της Απουλίας. Ωστόσο, ένα νέο μέλλον μπορεί να προκύψει από αυτήν την αντιξοότητα, που χαρακτηρίζεται από υψηλής ποιότητας ελαιόλαδο.
Με πληροφορίες από OliveOilTimes
