Αρχικά, η βερτισιλλίωση αποτελεί την σοβαρότερη ασθένεια της ελιάς, η οποία δυστυχώς έχει επεκταθεί σε διάφορες ελαιοκαλλιεργητικές περιοχές. Επακόλουθο μιας τέτοιας μόλυνσης είναι η απόφραξη των αγγείων του ξύλου, κάτι το οποίο μπορεί να προκαλέσει ακόμα και την πλήρη ξήρανση των προσβεβλημένων ελαιοδέντρων. Γίνεται αντιληπτή καταρχήν από τον μεταχρωματισμό τους, ενώ μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν χημικά μέσα αντιμετώπισής της.
Συνεπώς, είναι κρίσιμη η εφαρμογή μιας σειράς μέτρων όπως η έγκαιρη κοπή και ακολούθως η καύση των προσβεβλημένων κλαδιών, η καταστροφή των ζιζανίων, η αποφυγή των οργωμάτων, η προσεγμένη άρδευση με σταγόνες, η ηλιοαπολύμανση των εγκατεστημένων ελαιώνων, η αποφυγή φυτέματος ελαιόδεντρων σε τοποθεσία που προϋπήρχαν φυτά ευπαθή στην εν λόγω ασθένεια (π.χ πατάτα, ντομάτα) όπως και η αποφυγή φύτευσης των τελευταίων κοντά σε ελαιοκαλλιέργειες.
Στην συνέχεια αναφέρεται το κυκλοκόνιο, του οποίου η ανάπτυξη ευνοείται την συγκεκριμένη περίοδο του χρόνου από τις καιρικές συνθήκες. Πρόκειται για παθογόνο το οποίο προσβάλλει τα φύλλα και τους μικρούς βλαστούς των ελαιοδέντρων, ενώ η ένταση της ασθένειας εξαρτάται από παράγοντες όπως η ισχύς της πρωινής υγρασίας καθώς και το ύψος της βροχής σε κάθε περιοχή.
Για την αντιμετώπισή του συνιστάται το αραίωμα της πυκνής φυλλωσιάς για την διαμόρφωση ευάερων και ευήλιων ελαιώνων, ο ψεκασμός, καθώς και το καλό λούσιμο των δέντρων.
Όσον αφορά την καρκίνωση/φυματίωση, η σχετική ενημέρωση επισημαίνει ότι γίνεται αντιληπτή από την ανάπτυξη όγκων σε νεαρούς βλαστούς, κλαδιά, ρίζες, λαιμό και σπανιότερα ακόμα και στα φύλλα των προσβεβλημένων στελεχών. Η εξάπλωση του βακτηρίου ευνοείται όταν η θερμοκρασία είναι 25º-26º , μπορεί όμως να αναπτυχθεί σε όλο το εύρος των θερμοκρασιών μεταξύ 1º-35º. Υψηλής επικινδυνότητας για σοβαρή μόλυνση είναι το χρονικό διάστημα μετά από χαλαζοπτώσεις και παγετούς, τον χειμώνα. Ωστόσο, η ασθένεια μπορεί να εκδηλωθεί οποιαδήποτε περίοδο του έτους με υγρό καιρό, όταν υπάρχουν πληγές στα ελαιόδεντρα που έχουν προκληθεί από το κλάδεμα, τα καλλιεργητικά εργαλεία ή κατά την πτώση των φύλλων.
Οι συστάσεις για την πρόληψη και την καταπολέμηση της ασθένειας περιλαμβάνουν: Την απολύμανση των εργαλείων κλαδέματος με κατάλληλη ουσία, την αποφυγή κλαδέματος με υγρό και βροχερό καιρό, τον ψεκασμό των ελαιοδέντρων με βορδιγάλειο πολτό αμέσως μετά από παγετούς στους νομούς Λάρισας, Μαγνησίας και Φθιώτιδας καθώς και την επανάληψη του ψεκασμού μετά από το κλάδεμα. Προβλέπεται επίσης η κοπή και καύση των προσβεβλημένων από την ασθένεια κλαδιών, ενώ όταν η μόλυνση συναντάται στον κορμό ή τους μεγάλους βραχίονες ενδείκνυται η αφαίρεση των όγκων με κοφτερό μαχαίρι και η επάλειψη των τομών με χαλκούχο σκεύασμα, μια διαδικασία η οποία πρέπει να πραγματοποιείται πάντα με ξηρό καιρό.
Τέλος, τα ξυλοφάγα έντομα σκολύτες θεωρούνται δευτερογενής απειλή, δεδομένου ότι προσβάλλουν ελαιόδεντρα τα οποία ήδη είναι εξασθενημένα από άλλους παράγοντες. Για την πρόληψή τους συνιστάται η διατήρηση των ελαιώνων σε καλή κατάσταση υγείας και θρέψης, η μέριμνα για τακτικό καθάρισμα των δέντρων από αδύναμα ή προσβεβλημένα κλαδιά, καθώς και η άμεση καύση των τελευταίων.
Σε όλες τις περιπτώσεις των μολύνσεων επίσης, προληπτικό ρόλο παίζει η προσεκτική επιλογή υγιών στελεχών κατά την φύτευση ελαιώνων. Επιπλεόν, η εφαρμογή των χαλκούχων σκευασμάτων καθώς και των διάφορων φυτοπροστατευτικών ουσιών πρέπει να γίνεται σε συνάρτηση με τις οδηγίες χρήσης τους καθώς και σε λελογισμένες ποσότητες. Όπως επισημαίνεται στην εν λόγω ανάρτηση, η κατάχρηση τέτοιων μέσων είναι μια επικίνδυνη πρακτική για την ανθρώπινη υγεία, το περιβάλλον, ενώ οδηγεί και σε αύξηση των εξόδων.
Την σχετική ενημέρωση, μαζί με τις συμβουλές και τα χαρακτηριστικά στιγμιότυπα των συμπτωμάτων κάθε περίπτωσης μπορείτε να δείτε λεπτομερώς εδώ.
