Ο καρπός συγκοµίζεται στους βουνίσιους ελαιώνες µε τρόπο ευλαβικό. Με µεγάλη προσοχή µεταφέρεται άµεσα στο λιοτρίβι, ιδιωτικό και σχεδιασµένο ιδανικά για τους υπεραιωνόβιους ελαιώνες που το τροφοδοτούν, όπου µε ακόµα µεγαλύτερη ευλάβεια γίνεται η ψυχρή έκθλιψη της ελιάς σε θερµοκρασίες που δεν υπερβαίνουν τους 20 βαθµούς Κελσίου. Το τελικό προϊόν οξυµετράται, µπαίνει σε ανοξείδωτη δεξαµενή και στη συνέχεια πηγαίνει για έλεγχο στο χηµείο. Evlaveia, λοιπόν, και η ονοµασία του ελαιολάδου που πριν το τέλος της ηµέρας έχει παραχθεί και υπόκειται σε πολύ προσεκτικούς ελέγχους ενώ εµφιαλώνεται σε ένα ιδιαίτερης αισθητικής µπουκάλι.
Η οικογένεια Πολυζώη, που επιµελείται κάθε στάδιο της παραγωγής του έξτρα παρθένου ελαιολάδου Evlaveia, έχει βαθιές ρίζες στο ελαϊκό γίγνεσθαι της ∆υτικής Ελλάδας. ∆ύο µονοποικιλιακές προτάσεις, µια από Κορωνέικη ποικιλία και µια από την τοπική Πατρινοελιά, συνθέτουν τη λιτή και ποιοτική γκάµα ελαιολάδων της. «Στο ελαιόλαδο ψάχνω να βρω το άρωµα που έχει η ελιά µόλις την κόψω από το δέντρο και την τσακίσω ανάµεσα στα δάχτυλά µου» περιγράφει ο Νίκος Πολυζώης, η τρίτη γενιά της οικογένειας, ο οποίος αναβίωσε το παλιό ελαιοτριβείο του παππού του για να διαχειρίζεται µε την προσοχή που τους πρέπει, τους καρπούς από τις ξηρικές ελιές του, οι οποίες σε υψόµετρο από 140 έως 360 µ. επιβλέπουν το Ιόνιο Πέλαγος, ριζωµένες σε πετρώδη και επικλινή εδάφη.
Πατρινοελιές 400 ετών
Οι Πατρινοελιές της οικογένειας Πολυζώη, είναι 400 ετών και η µοναδικότητά τους έκανε τον Νίκο Πολυζώη να αναζητήσει έναν εξίσου ιδιαίτερο τρόπο για να διαφυλάξει το χαρακτήρα τους. Με επαγγελµατικά µηχανήµατα τελευταίας τεχνολογίας άνοιξε το παλιό ελαιοτριβείο της οικογένειας µε σκοπό να ελαιοποιεί εκεί αποκλειστικά τη δική του παραγωγή. O Νίκος Πολυζώης αποτελεί παράδειγµα προς µίµηση για τους νέους , αποδεικνύοντας πώς παρά την κρίση οι νέοι συνεχίζουν να προσπαθούν για ένα καλύτερο αύριο.
Η επιδίωξη της τελειότητας
Αυτή η επιδίωξη της τελειότητας και της αγνότητας, είναι φυσικά εµφανής και στα προηγούµενα στάδια της παραγωγής. Το κλάδεµα, που επιµελείται ο ίδιος, γίνεται µε µηχανήµατα µε µπαταρία και όχι βενζινοκίνητα αλυσοπρίονα, για να εκµηδενιστεί κάθε ρυπογόνος παράγοντας στον ελαιώνα. Οι καρποί µαζεύονται χειρωνακτικά και η µεταφορά τους γίνεται ευλαβικά σε διάτρητα τελάρα.
