Οι επόµενοι δύο µήνες θα περπατήσουν κατά τα γνωστά µε καλές µεν τιµές (6,5-7,5 ευρώ στο έξτρα) αλλά και σαφή πλαγιοκαθοδικό βηµατισµό, ενώ το κρίσιµο πλέον στοίχηµα είναι οι τιµές αφετηρίας για την 2024/25 από Οκτώβριο όταν θα ξεκινήσουν να δουλεύουν ξανά τα ελαιοτριβεία. Σήµερα, οι τιµές ονοµαστικά βρίσκονται στα επίπεδα των 7,20-7,70 ευρώ το κιλό σε Μεσσηνία και Κρήτη και γύρω στα 8 ευρώ στη Λακωνία, όµως δεν έχουν καταγραφεί την τελευταία βδοµάδες πράξεις. Στην Ισπανία, οι δείκτες τιµών ακολουθούν σαφώς πτωτική πορεία από τα µέσα της περασµένης βδοµάδας. Για την ώρα, παρατηρείται µια αισθητή υποχώρηση των τιµών στο έξτρα προς τα 7,50 ευρώ, ενώ απότοµη είναι η διόρθωση σε παρθένο και λαµπάντε, προς τα 7,00 και 6,80 ευρώ το κιλό αντίστοιχα.
Ξεφυλλίστε και κατεβάστε σε υψηλή ανάλυση το φύλλο 973 της Agrenda
Σήµερα, παρά το λογικό ενδιαφέρον για τις πολύ καλές παρτίδες έξτρα γα τις οποίες υπάρχει ζήτηση από την τουριστική βιοµηχανία, τα υπόλοιπα έξτρα και παρθένα δεν έχουν ιδιαίτερη πέραση, αφού απ’ τη µία πλευρά δεν υπάρχουν µεγάλες ποσότητες -ενδεικτικά στην περιφέρεια της Χαέν συγκεντρώνεται το 60-65% των αποθεµάτων όλης της Μεσογείου, εκεί σημειώνονται οι περισσότερες πράξεις- ενώ απ’ την άλλη οι χώρες-καταναλωτές (μεταξύ των οποίων δεν βρίσκεται η Ελλάδα) προβαίνουν σε µέτρα τόνωσης των λιανικών πωλήσεων για όσα ελαιόλαδα έχουν αγοραστεί φέτος, ώστε να ομαλοποιηθεί η μετάβαση στη νέα σεζόν. Σε αυτό το πνεύµα άλλωστε ήρθε και το µέτρο του µηδενικού ΦΠΑ στο ελαιόλαδο που πέρασε η Ισπανία, το οποίο σκοπό έχει να φέρει άμεσα την τιµή λιανικής στο έξτρα κάτω από 9 ευρώ το κιλό. Η Ισπανία έχει το καρπούζι και ο µαχαίρι πλέον, αφού καθορίζει περισσότερο από ποτέ την τιµολόγηση.
Με δεδοµένη την µεγαλύτερη προσφορά σε διεθνές επίπεδο από 20% έως 25% συγκριτικά µε την (περσινή) πλέον περίοδο, η αγορά θα έχει να διαχειριστεί ποσότητες γύρω στους 2,95 εκατ. τόνους, κάτι που λέγεται από πολλές πλέον µεριές. Η Κοµισιόν υπολογίζει τελικά αποθέµατα στους 300 µε 350.000 τόνους, οι οποίοι θα φανούν πολύ χρήσιµοι σε βιοµηχανία και εµπόριο τον Οκτώβριο, µε σκοπό να ρίξουν νωρίς τις απαιτήσεις των παραγωγών. Οδεύουµε δηλαδή σε µία περίεργη σύνδεση µεταξύ των δύο εµπορικών περιόδων, κατά τη διάρκεια της οποίας θα ακουστούν πολλές φορές τα 5,5 ευρώ ως τιµή εκκίνησης.
Aυτές τις µέρες στην Πορτογαλία κλείνονται τα πρώτα συµβόλαια για Νοέµβριο στο έξτρα παρθένο από υπερεντατικούς ελαιώνες σε ένα εύρος από 6 έως 6,5 ευρώ το κιλό, από παραγωγούς οργανωµένους οι οποίοι βγάζουν κοστολόγιο σε µία µέση χρονιά στα 4 ευρώ το κιλό. Παρόµοιες τιµές ακούγονται από Χαέν και Κόρδοβα.
Να σηµειωθεί επίσης, πως φέτος η χρονιά στις περισσότερες περιοχές είναι πρώιµη, που σηµαίνει πως η παραγωγή ελαιολάδου θα είναι συγκριτικά µε άλλες χρονιές αυξηµένη Οκτώβριο και Νοέµβριο. Οι ελαιοπαραγωγοί θα πρέπει να έχουν στο νου τους πως η παγκόσµια παραγωγή είναι πάνω κάτω υπολογισµένη και βάσει αυτής κάνουν οι εταιρείες τυποποίησης και οι βιοµηχανίες τον προγραµµατισµό τους. Κάπως έτσι καλούνται να πορευτούν µικροί και µεγάλοι καλλιεργητές, ώστε να µην πάει χαµένη η φετινή χρονιά από νωρίς.
Επένδυσαν στη φετινή χρονιά οι Έλληνες παραγωγοί, προσδοκώντας καλύτερο εισόδηµα
Το ανοδικό γύρισµα των τιµών κατά την τελευταία διετία, ώθησε αρκετό κόσµο στο να ασχοληθεί πιο σοβαρά µε την ελαιοκαλλιέργεια, προσβλέποντας σε καλύτερο εισόδηµα. Από το Μάρτιο έχει καταγραφεί σηµαντική αύξηση στη χρήση λιπασµάτων, αφού πολλοί ελπίζουν σε καλύτερες σοδειές στο διηνεκές. Αυτό σηµαίνει πως οι παραγωγοί θέλουν και θα διεκδικήσουν καλύτερες τιµές αλλά και θα παίξουν άµυνα όπου και όπως µπορούν, ωστόσο ζητούν η ελαιοκαλλιέργεια στη χώρα να αποκτήσει επαγγελµατισµό και σε θεσµικό επίπεδο.
«Τα 4,5 µε 5 ευρώ που πολλοί ευαγγελίζονται από ∆εκέµβρη θα αντιστρέψουν την καλή διάθεση για επαγγελµατική ενασχόληση µε την ελιά» σχολιάζει γεωπόνος συνοµιλητής από τη Λακωνία. «Είµαστε µέσα στις 5 δυνάµεις της παγκόσµιας ελαιοκοµίας και δεν έχουµε σύστηµα καταγραφής αποθεµάτων και πωλήσεων, όταν άλλες χώρες όπως η Τουρκία και η Τυνησία τα δουλεύουν», θα τονίσει ένας άλλος.
