Όπως υπενθυμίζει ο πρόεδρος της Confagricoltura, Francesco Colpizzi, ο φόβος είναι ότι το ιταλικό ελαιόλαδο θα χάσει την αγορά του: ότι δηλαδή θα αντικατασταθεί από άλλα προϊόντα, κατώτερης ποιότητας αλλά και πολύ φθηνότερα. «Υπάρχει ο κίνδυνος οι καταναλωτές σε όλο τον κόσμο να στραφούν σε κάτι άλλο. Τα πορτογαλικά έλαια είναι στα 8 ευρώ το λίτρο, και υπάρχουν επεξεργασμένα έλαια και μείγματα που ονομάζονται «καρυκεύματα», που κοστίζουν ακόμη λιγότερο. Πρέπει να αξιοποίησουμε σωστά τα εμπορικά σήματα και τις ακρωνυμίες μας», εξηγεί ο Colpizzi.
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, ένα λίτρο λάδι Τοσκάνης θα πωλείται προς 15-16 ευρώ περίπου. Η αύξηση του κόστους κατά περίπου 38%, μεταξύ της ενέργειας και της κακής συγκομιδής (όσο λιγότερες ελιές υπάρχουν στα δέντρα, τόσο περισσότερα έξοδα απαιτούνται για να τις πάρεις), έχει προφανώς επηρεάσει τις τιμές.
Το κλίμα, η πρώτη αιτία της χαμηλής παραγωγικότητας
Η μύγα της ελιάς, που ένα από τα πιο επιζήμια παράσιτα για τα ελαιόδεντρα, δεν έκανε μεγάλη ζημιά φέτος. Αλλά για την Κοινοπραξία για την προστασία του έξτρα παρθένου ελαιολάδου της Τοσκάνης και την Coldiretti, οι ζημιές που δεν προκλήθηκαν από το έντομο αντισταθμίστηκαν από τις καιρικές συνθήκες. Ο πολύ βροχερός Μάιος εμπόδισε την επικονίαση των άθεων, γεγονός που οδήγησε σε μείωση του αριθμού των ελιών ανά κλαδί. Στη συνέχεια ήρθε ο καύσονας του Ιουλίου και του Αυγούστου. «Τα φυτά υπέστησαν στρες και άρχισαν να ρίχνουν τις ελιές που δεν μπορούσαν να ωριμάσουν», εξηγεί ο πρόεδρος της κοινοπραξίας Fabrizio Filippi. «Όσοι μπόρεσαν να ποτίσουν κατάφεραν να ανακτήσουν τις ποσοστώσεις παραγωγής, αλλά για όλους τους άλλους ήταν δύσκολα. Θα είναι μια από τις πιο κουραστικές χρονιές που έχουν περάσει ποτέ».
Το μέλλον: Κίνδυνοι και προοπτικές
Στο μέλλον, η μείωση στην περιοχή της Φλωρεντίας θα είναι εντονότερη από ό,τι στις παράκτιες περιοχές, αλλά σε εθνικό επίπεδο τα στοιχεία δείχνουν ότι το πρόβλημα είναι γενικευμένο. Για την κοινοπραξία, υπάρχει μόνο ένας τρόπος επιβίωσης: επένδυση σε υποδομές για την άρδευση των ελαιόδεντρων κατά τις ξηρές περιόδους. «Όχι μόνο στην Τοσκάνη, αλλά σε ολόκληρη τη χώρα», υπογραμμίζει ο Filippi, «οι εταιρείες πρέπει να έχουν την ικανότητα να αποθηκεύουν το νερό της βροχής και να το χρησιμοποιούν όταν χρειάζεται».
Για την Confagricoltura, και για πολλούς επιχειρηματίες, το ξεπέρασμα της απαξίωσης του τομέα και της καλλιέργειας στην περιοχή είναι ένα από τα θεμελιώδη βήματα για να παραμείνει κανείς ανταγωνιστικός. Η μόνη παρηγοριά είναι ότι η ποιότητα του ιταλικού λαδιού εξακολουθεί να είναι πολύ υψηλή. Δυστυχώς, όμως, η μειωμένη ποσότητα ελιών μεταφράζεται σε υψηλότερο κόστος και κίνδυνο για τη διεθνή ανταγωνιστικότητα του προϊόντος.
Πηγή: foodweb.it
