Σταδιακά, η ελληνική αγορά επιστρέφει σε ένα εύρος από 3,90 με 4,00 ευρώ για τα μεσαίας ποιότητας έξτρα (τα «συνήθη» όπως είθισται να γράφεται) έως και 4,30 με 4,50 για τα ανώτερης κλάσης Λακωνικά και κάποια Κρητικά ελαιόλαδα (των τριών γραμμών, χωρίς υπολείμματα). Τις τελευταίες μέρες αρχίζει να ζεσταίνεται ξανά η αγορά και το εμπόριο (εγχώριο και μεσίτες) έκαναν κάποια πρώτα τηλέφωνα για να ρωτήσουν για διαθεσιμότητα.
Το πρώτο κύμα διακριτικού ενδιαφέροντος μετουσιώθηκε σε κάποιες πράξεις στα 4,10 με 4,30 για την Κρήτη, με πιο χαρακτηριστική την τελευταία δημοπρασία του ΑΣ Ζάκρου, όπου κατακυρώθηκε η πώληση 60 τόνων εξαιρετικού παρθένου ΠΟΠ Σητεία 0,3 οξύτητας στην τιμή των 4,28 ευρώ το κιλό. Βέβαια, δεν υπάρχει ακόμη πραγματικά ζωηρό ενδιαφέρον. Γι’ αυτό άλλωστε και άλλοι διαγωνισμοί, όπως αυτός από την Ομάδα Παραγωγών Βακιώτες ΙΚΕ, κρίθηκαν άγονοι. Η αγορά βρίσκεται λοιπόν σε μία αργή και ομαλή επιτάχυνση.
Σε γενικές γραμμές, η αγορά φαίνεται διατεθειμένη να πληρώσει τα 4,00 ευρώ στρογγυλά ως κανόνα για τα έξτρα παρθένα από 0.4 οξύτητα και κάτω, γνώση που οι επαγγελματίες στο νησί θα πρέπει να διαχειριστούν κατάλληλα. Σε αυτή λοιπόν την κρίσιμη συγκυρία, υπάρχει ξεκάθαρα ανησυχία για το ύψος της επόμενης ελαιοπαραγωγής, τόσο σε εθνικό όσο και παγκόσμιο επίπεδο.
Το θέμα εδώ είναι πως οι τρέχουσες τιμές δεν αποτελούν κάποιο πραγματικό σημείο ισορροπίας. Ως γενικός κανόνας, η αβεβαιότητα για την προσφορά προσφέρει ένα διακριτικό καπέλο 10 με 20 λεπτά το κιλό στις τιμές. Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την πιθανότητα η αγορά να κινηθεί ακόμα καλύτερα, ωστόσο για παράδειγμα, σαν καταθέτονται προσφορές 20 και 30 λεπτά αυξημένες σε σύγκριση με την προηγούμενη κρούση από μεσίτες, η «σκληρή» στάση σε αυτό το χρονικό δεν βοηθάει την αγορά να διατηρήσει το ανοδικό της μομέντουμ. Άλλωστε, το ελληνικό ελαιόλαδο που κάθεται στις δεξαμενές θα βαραίνει την αγορά σε ένα μήνα και κανείς δεν ξέρει αν όντως ο πρώτος μικρός «πανικός» για την μεσογειακή σοδειά 2025/26 είναι πραγματικά δικαιολογημένος.
Στη Λακωνία, το αγοραστικό ενδιαφέρον είναι κάπως βελτιωμένο. Οι τηλεφωνικές κρούσεις του προηγούμενου διαστήματος μετουσιώθηκαν σε μερικές δεκάδες βυτία με τιμές παραγωγού στα 4,20 – 4,50 ευρώ το κιλό. Η αγορά είχε λίγο παγώσει λόγω της 10ημερης απεργίας της ΠΕΝΕΝ. Κάπως έτσι, την προηγούμενη εβδομάδα η όλη κατάσταση έδειχνε υποτονική. Σαν έληξε η απεργία, όλα επανήλθαν στην αμέσως προηγούμενη (θετική) κατάσταση.
