Πλέον μπαίνουμε σιγά σιγά στην καλοκαιρινή περίοδο, τα λαμπάντε και τα παρθένα ελαιόλαδα είναι σε όλη τη Μεσόγειο σε επάρκεια, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα μόνο το καλό έξτρα παρθένο να διαχωρίζει την θέση του σε όλη τη Μεσόγειο σε επίπεδα άνω των 4 ευρώ το κιλό. Η Λακωνία και η Κρήτη έχουν τις ποιότητες που λείπουν από την αγορά και οι πωλητές θα πρέπει να είναι σε θέση να κλείσουν συμφωνίες στο εύρος 4,10 με 4,50 ευρώ το κιλό το επόμενο διάστημα, ανεξάρτητα με το… πόσο χαμηλά θα πέσει ο μέσος όρος των υπολοίπων «λαδιών» στην Ισπανία.
Απ’ την άλλη, όσοι κρατούν κάποια μειονεκτικά έξτρα με μικροπροβλήματα και υπολλειμματικότητες ίσως θα ήταν ώρα να συμβιβαστούν με την τιμολόγηση του φθηνότερου ανταγωνιστή στη Μεσόγειο (Ισπανία, Τυνησία) από 3,50 έως και 3,90 ευρώ το κιλό, καθώς αυτά είναι τα ελαιόλαδα που «δεν θα λείψουν» από την αγορά το επόμενο χρονικό διάστημα.
Ενδείξεις για πραγματική βελτίωση των όρων εμπορίας για την ώρα δυστυχώς δεν υπάρχει. Αυτό που μπορεί και πρέπει να γίνει είναι η ελληνική αγορά να διαχωρίσει κάπως την θέση της από την ισπανική (δηλαδή τον μέσο όρο 3,40 της Ισπανίας) σε ένα επίπεδο τιμής που θα επιτρέψει στον πολύ κόσμο φέτος να μην «μπει» μέσα και να προετοιμαστεί κατάλληλα για την πληθωρική 2025/26.
Τί σημαίνει αυτό; Ας πούμε πως ένας επαγγελματίας παραγωγός την 2023/24 έβγαλε με το ζόρι 3 τόνους ελαιόλαδο και το έδιωξε στα 7 ευρώ (έσοδο 21.000 ευρώ). Έστω τώρα ο ίδιος παραγωγός την 2024/25 που παρήγαγε 5 τόνους ελαιόλαδο. Ο παραγωγός αυτός καλείται να βρει τρόπο να αποδεσμευτεί από το λάδι στα 4 ευρώ τουλάχιστον, ώστε να κρατήσει παρόμοια έσοδα (αν αυτό θέλει φυσικά), ώστε να προετοιμαστεί να διαχειριστεί 6 με 7 τόνους ελαιόλαδο.
Σίγουρα πάνω από 3 εκατ. τόνους η επόμενη λαδιά
Επιστρέφοντας στο κομμάτι της καρπόδεσης, από την προηγούμενη βδομάδα μέχρι και τα τέλη Ιουνίου πάνω – κάτω θα «κλειδώσει» το παραγωγικό δυναμικό της ερχόμενης σεζόν. Οι πρώτες εκτιμήσεις αποκλίνουν σημαντικά. Μεταξύ των 3 εκατ. τόνων των Αμερικανών (USDA – Έκθεση Μαΐου) ως τους 4,25 εκατ. τόνους Ελλήνων εμπειρογνώμων (Δήμητρα Αλιέως), υπάρχει ένας «ωκεανός» ελαιολάδου 1,3 εκατ. τόνων, δηλαδή σχεδόν όσο η ιστορική παραγωγή της Ισπανίας.
Οι μαθηματικές αυτές αποκλίσεις καθώς και η μέχρι στιγμής αδυναμία των συνομιλητών του Ελαίας Καρπός να προϋπολογίσουν τις σοδειές κάποιων χωρών (πχ στην Τυνησία), δείχνουν πως καλό θα ήταν να περιμένουμε περίπου έναν μήνα ακόμη, πριν μιλήσουμε με κάποια σιγουριά για το τι είδους παραγωγή περιμένουμε. Αυτό πάντως που αξίζει να σημειωθεί είναι πως η Ισπανία βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση. Οι ταμιευτήρες στο Νότο έχουν πλήρωση στο 60%, τα δέντρα έχουν δεχθεί ιδανικές συνθήκες ψύχους και ποτιστικών βροχών, ενώ φέτος εκτιμάται πως μεγάλο μέρος των αρκετών νέων φυτεύσεων της τελευταίας 5ετίας θα δώσει για πρώτη φορά μια καλή παραγωγή. Η επίδοση της 2024/25 (1,4 εκατ. τόνοι) θα μπορούσε λοιπόν εύλογα να μπει ως η ελάχιστη βάση για το μέγεθος της σοδειάς της Ισπανίας κατά την 2025/26.
