Επί της ουσίας το θέµα έχει να κάνει µε την αδυναµία της ∆ηµόσιας Αρχής να βάλει τάξη στις προδιαγραφές βάσει των οποίων «τρέχει» το πρόγραµµα και στις αξιολογήσεις βάσει των οποίων µοιράζεται τελικά η «πίτα» στις οργανώσεις και στους τεχνικούς συµβούλους που συνήθως είναι πίσω απ’ αυτές. Είναι το 5ο κατά σειρά πρόγραµµα και ποτέ η υπεύθυνη γι’ αυτό ∆ηµόσια Αρχή δεν κατάφερε να οριοθετήσει τα πράγµατα, ώστε τα χρήµατα να πηγαίνουν σε πραγµατικούς δικαιούχους που παράγουν πραγµατικό και µε πολλαπλασιαστικό αποτέλεσµα έργο προς όφελος των παραγωγών. Σηµειωτέον, το εν λόγω πρόγραµµα «χτίζεται» µε χρήµατα που παρακρατούνται από τις κοινοτικές ενισχύσεις των ελαιοκαλλιεργητών. Όλα τα προηγούµενα είχαν 3ετή διάρκεια και έναν προϋπολογισµό κοντά στα 33 εκατοµµύρια ευρώ. Το τελευταίο (έτη 2021-2022) έχει διάρκεια 18 µηνών, και προϋπολογισµό της τάξεως των 22,5 εκατ. ευρώ. Είναι σαφές ότι και αυτή τη φορά, η υπουργική απόφαση που καθόριζε τους όρους έγκρισης και υλοποίησης των προγραµµάτων των ΟΕΦ δεν ξεκαθάριζε τα πράγµατα. Μέσα σ’ αυτό το γκρίζο τοπίο η σηµερινή ηγεσία του υπουργείου απέφυγε να πάρει έγκαιρα θέση, µε αποτέλεσµα, όταν βγήκε η λίστα δικαιούχων, κάποιοι να αντιδράσουν.
Μεταξύ αυτών και η ∆ιεπαγγελµατική Επιτραπέζιας Ελιάς που από 600.000 ευρώ πρόγραµµα που διεκδικούσε, της εγκρίθηκε ένα ποσό των 200.000 ευρώ. Αυτό την οδήγησε να καταγγείλει τις διεργασίες στις αρµόδιες αρχές, πράγµα που ανάγκασε την προϊσταµένη της αρµόδιας αρχής του υπουργείου, Χρυσούλα Παπαδηµητρίου, να µην υπογράψει την τελική λίστα µε τους δικαιούχους.
Τώρα ο υπουργός στέλνει το θέµα στις Βρυξέλλες, ώστε να δοθεί 4µηνη παράταση, να επανεξετάσει τους όρους αξιολόγησης και να προκρίνει εν ευθέτω χρόνω, τους τελικούς δικαιούχους.
