Το μακροσκελές κείμενο που κατατέθηκε στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης μετά από πρόσκληση του υπουργού στέκεται σε ζητήματα που αφορούν τόσο την αναδιανεμητική ενίσχυση όσο και τα οικολογικά σχήματα.
Με μέσο κλήρο τα 11 στρέμματα, η πλειοψηφία εκτός αναδιανεμητικής
Όπως εξηγεί ο ΣΕΔΗΚ, η αναδιανεμητική ενίσχυση (περί τα 11 ευρώ το στρέμμα) η οποία προβλέφθηκε για να εξομαλύνει αδικίες, τελικά εξοστρακίζει από τις ενισχύσεις χιλιάδες ελαιοπαραγωγούς αφού η χορήγηση της στις «Δενδρώδεις» (στις οποίες η Ελιά εντάσσεται), προβλέπεται μόνο για εκμεταλλεύσεις από 10 έως 40 στρέμματα. Έτσι ελαιοκαλλιεργητές με κάτω από 10 στρέμματα στην Κρήτη, όπου ο μέσος κλήρος είναι 11 στρέμματα, αποτελούν την πλειοψηφία, εξοστρακίζονται.
Επομένως -καταλήγει ο ΣΕΔΗΚ- η σύγκλιση για τους συντάκτες των εθνικού σχεδίου της ΚΑΠ δεν γίνεται με την μείωση των μεγάλων ενισχύσεων και αύξηση των μικρών αλλά με την εξαφάνιση των μικρών.
Ασύμφορα τα Eco–schemes για την ελαιοκομία στη τωρινή τους μορφή
Προβλήματα τόσο στην μέθοδο εφαρμογής δακοκτονίας που πριμοδοτείται όσο και στην αξία της εντοπίζει ο ΣΕΔΗΚ. Πιο συγκεκριμένα, τα 35 ευρώ το στρέμμα για το πράσινο σχήμα δακοκτονίας «καταβάλλονται με τήρηση αντιφατικών όρων που τις καθιστούν όχι μόνο ασύμφορες αλλά και ανασφαλείς από πλευράς Δάκου».
Οι ενδιαφερόμενοι γεωργοί για να τύχουν της ενίσχυσης μεταξύ άλλων πρέπει:
(α) Να εφαρμόζουν για τον Δάκο τη μέθοδο της μαζικής παγίδευσης, μέθοδος που σύμφωνα με τον ΣΕΔΗΚ δεν έχει αποδειχτεί επιστημονικά ασφαλής και θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τα οικολογικούς αλλά και γενικά όλους τους γύρω από αυτούς ελαιώνες.
(β) Να τηρούν Σχέδια Περιβαλλοντικής Διαχείρισης (ΣΠΔ) που απαιτούν επί πλέον δαπάνες.
Προτάσεις του ΣΕΔΗΚ για την ελαιοκομία
O ΣΕΔΗΚ με βάση τα όσα αναφέρθηκαν κατέληξε στο ότι για την ανακοπή και αναστροφή της πτωτικής πορείας της ελαιοκομίας, το ΥπΑΑΤ πρέπει, στα πλαίσια της ΚΑΠ και της Εθνικής πολιτικής, να εξετάσει τις εξής προτάσεις:
Προτάσεις στα πλαίσια της ΚΑΠ
1.Οι ελαιώνες να ενταχτούν σε χωριστή ειδική κατηγορία ή «αγρονομική περιφέρεια» με το όνομα «Ελαιώνες» μέσα στην οποία οι άμεσες ενισχύσεις θα πρέπει να αυξηθούν στα προ της νέας ΚΑΠ επίπεδα και αν χρειαστεί, να τεθούν σε πλαίσια μόνο αγρονομικής Περιφερειακής σύγκλισης.
2.Οι παραδοσιακοί ελαιώνες που βρίσκονται σε δύσβατες επικλινείς περιοχές, πρεπει να υποστηριχτούν ιδιαίτερα και να ενταχτούν στις συνδεδεμένες και αναδιανεμητικές ενισχύσεις, ανεξάρτητα από την έκταση τους.
3.Οι μικροί ελαιοπαραγωγοί με ελαιώνες κάτω των 4 στρ. και ενισχύσεις κάτω από 250 ευρώ, που έχουν εξαιρεθεί με την προηγούμενη ΚΑΠ, πρέπει να αποκατασταθούν και να υπαχθούν ανεξάρτητα από τη έκταση τους σε ειδικό μέτρο ενιαίας ενίσχυσης 1000€ ανά εκμετάλλευση, όπως είχε προταθεί αρχικά από θεσμούς της ΕΕ για μικρούς παραγωγούς.
4.Η αναδιανεμητική ενίσχυση για τις ελιές πρέπει να ισχύσει για όλους τους μικρούς παραγωγούς με εκτάσεις ελαιώνων κάτω από 20 στρέμματα
5.Στα πλαίσια των οικολογικών σχημάτων πρέπει να ενταχτούν όλοι οι ελαιώνες που προστατεύονται με την «συλλογική κρατική δολωματική δακοκτονία» η οποία όπως αποδείχτηκε μετά από πολυετείς πειραματισμούς, αποτελεί την πλέον ασφαλή και οικολογική μέθοδο δακοπροστασίας.
Προτάσεις στα πλαίσια της εθνικής πολιτικής
1.Η διάθεση του ελαιολάδου θα πρέπει να εξυγιανθεί με θέσπιση μέτρων για την διάθεση του χύμα με πλειοδοτικούς διαγωνισμούς από όλα τα Συν/κα και ιδιωτικά ελαιοτριβεία που επιχορηγούνται από Εθνικά η Κοινοτικά προγράμματα.
2.Οι ζημιές από καύσωνες στους ελαιώνες η και θερμούς ανέμους κατά την άνθηση – καρπόδεση θα πρέπει να τύχουν ασφαλιστικής κάλυψης από τον ΕΛΓΑ διότι η εξαίρεση τους με τον ισχύοντα κανονισμό είναι άδικη και δεν έχει καμία επιστημονική ή αγρονομική βάση.
3.Η Συλλογική δολωματική Δακοκτονία που εφαρμόζεται επί δεκαετίες από το Κράτος δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί η να καταστεί ανασφαλής χάρη άλλων ανασφαλών δράσεων. Αντίθετα πρέπει να αναδιοργανωθεί ριζικά, να χρηματοδοτηθεί ανάλογα και να περιφερειοποιηθεί διοικητικά και επιστημονικά.
