Όλα δείχνουν πως είναι θέμα χρόνου να ακολουθήσουν στην ανοδική διάσπαση των 7 ευρώ και τα μεγάλα κέντρα παραγωγής ελαιολάδου της Λακωνίας, αφού εδώ και περίπου δύο εβδομάδες, η ισπανική αγορά καταλαμβάνει την μια κορυφή μετά την επόμενη, με τα περισσότερα έξτρα παρθένα της ιβηρικής να διαπραγματεύονται ήδη σε τιμές πάνω από τα 7 ευρώ και τους αγοραστές να μην δοκιμάζουν καν παζάρια.
Ο λόγος έγκειται στο ότι ειδικά τα έξτρα παρθένα ελαιόλαδα με άριστα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, είναι δυσεύρετα και κάθε ημέρα που περνά η στάθμη στις λιγοστές πηγές κατεβαίνει, όσο παράλληλα οι παραγγελίες και οι υποχρεώσεις αποστολών βάσει συμβολαίων της βιομηχανίας εμφιάλωσης τρέχουν.
Αυτό τουλάχιστον μεταδίδουν τα ισπανικά μέσα ενημέρωσης, με την εικόνα που έρχεται από τα παραγωγικά και εμπορικά κέντρα σε ολόκληρη την Ευρώπη να επιβεβαιώνουν τα γραφόμενα. Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών, τοποθετούν στα 6,10 ευρώ το κιλό τα χαμηλά του εύρους για τα ισπανικά «έξτρα», με τον μέσο όρο να κινείται πλέον στα 6,50 ευρώ, ενώ στα 7,01 ευρώ είναι η μέση τιμή στην Ιταλία, όπου φυσικά η λίστα τιμών περιλαμβάνει και «δεκάρια» ή «εννιάρια».
Προς το παρόν, κανένα σημάδι αποδυνάμωσης του ανοδικού ρεύματος δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, με δεδομένο ότι οι καιρικές αναποδιές έχουν αποδυναμώσει σημαντικά τις προοπτικές της επόμενης παραγωγής. Με άλλα λόγια, πιο πιθανή διαφαίνεται μια διατήρηση της αγοράς κοντά στα ιστορικά υψηλά για τους επόμενους μήνες, ακόμα και με την έναρξη της νέας ελαιοκομικής περιόδου, παρά μια αναπάντεχη διόρθωση.
Το μεγάλο ερωτηματικό ωστόσο μπαίνει στο σημείο της κορύφωσης των τιμών. Με δεδοµένο ότι τα αποθέµατα είναι εξαιρετικά χαµηλά, η κατάσταση του ευρωπαϊκού ελαιώνα και οι προοπτικές για τη νέα σοδειά προδιαγράφουν περιορισµένη προσφορά και του χρόνου, σε συνδυασµό µε τις αντοχές της ζήτησης, φαίνεται ότι δεν υπάρχουν περιθώρια αντιστροφής της τάσης σε κοντικό χρόνο.
Σε σκέψεις για ελαιοποίηση και στις επιτραπέζιες
Απεναντίας, η συνθήκη των τιμών, έχει βάλει αρκετούς παραγωγούς σε σκέψεις ακόμα και για ελαιοποίηση των επιτραπέζιων ελιών. Βέβαια, την ίδια ώρα, εκτιμήσεις ανθρώπων της αγοράς κάνουν λόγο για ακαρπία σε βασικά παραγωγικά κέντρα, εξαιτίας του καιρού αλλά και των μεγάλων αποδόσεων που καταγράφησαν στους περισσότερους ελαιώνες της χώρας.
Σε κάθε περίπτωση, το στοίχημα της αγοράς είναι η προσαρμογή της κατανάλωσης στο νέο περιβάλλον τιμών, καθώς και οι αντοχές που αυτή μπορεί να δείξει, σε ένα ενδεχόμενο διατήρησης των τιμών μέχρι και το πρώτο τετράμηνο του 2024.
Προς το παρόν, οι αντοχές που δείχνει η ζήτηση είναι ενθαρρυντικές, όπως τουλάχιστον προκύπτει από τις ισπανικές πωλήσεις, µε τη χώρα να αδειάζει από τις δεξαµενές της 94.300 τόνους ελαιολάδου τον Μαΐο, φτάνοντας τους 731.220 τόνους συνολικά την τρέχουσα ελαιοκοµική περίοδο. Εφόσον διατηρηθούν οι ρυθµοί αυτοί, τα σενάρια που θέλουν τη χώρα να εισέρχεται στη νέα περίοδο µε κυριολεκτικά άδειες δεξαµενές, βρίσκονται όλο και πιο κοντά στην πραγµάτωση. Προς το παρόν πάντως, µερικές βροχοπτώσεις έγιναν αφορµή για µερικές ανάσες στο ράλι τιµών που εξελίσσεται εδώ και µερικούς µήνες στην χώρα της Ιβηρικής, µε τις τιµές πάντως να παραµένουν κοντά στις πρόσφατες κορυφές.
