Βασική αιτία για το μεγάλο βήμα της στροφής στο βιολογικό, σύμφωνα με τον Κ. Χριστοδούλου, είναι τα σημάδια της αγοράς από τη μια πλευρά που πριμοδοτεί το βιολογικό προϊόν αλλά και οι τάσεις της ΚΑΠ που δίνουν ολοένα προβάδισμα στις αγροοικολογικές μεθόδους έναντι της συμβατικής παραγωγής. Ο έμπειρος καλλιεργητής από τους ελαιώνες του, που είναι όλοι πεδινοί, ποτιστικοί και φυτεμένοι κυρίως με ελιά Αμφίσσης αλλά και Καλαμών παράγει σε μια καλή χρονιά περίπου 350 τόνους ελιάς που μεταποιεί σε δική του μονάδα πριν τη διαθέσει στην αγορά. Σήμερα ενώ βρίσκεται στον τρίτο χρόνο μετάβασης στη βιολογική καλλιέργεια θα πει: «Πήρα ρίσκο αλλά πιστεύω ότι το μέλλον πάει στο βιολογικό. Με επηρέασε πολύ η τιμή της βιολογικής ελιάς που πιάνει περίπου 50 λεπτά πάνω από τη συμβατική». Μπορεί όμως η βιολογική παραγωγή να δώσει ίδια ποσότητα με την συμβατική; «Στη μετάβαση είδα την παραγωγικότητα των δέντρων να μειώνεται. Προοπτικά θα είναι δύσκολο αλλά όχι αδύνατο το βιολογικό να αποδώσει το ίδιο με το συμβατικό λιοστάσι. Προϋπόθεση είναι να δίνεις βοήθεια με λίπανση, κάτι που βέβαια ανεβάζει το κόστος παραγωγής», θα πει ο ίδιος.
Μες από τη μεγάλη πείρα που έχει συσσωρεύσει ο κ. Χριστοδούλου εφαρμόζει ακαλλιέργεια στα κτήματά του κάτι που όπως θα πει βοηθά πολύ τη δομή του εδάφους ενώ απλοποιεί και τη δουλειά του. Επιπλέον με τη χρήση καταστροφέα κόβει τα χόρτα ενώ ταυτόχρονα θρυμματίζει τα υπολείμματα των κλαδεμάτων τα οποία καθώς προχωρά το μηχάνημα εναποθέτει και στο έδαφος. Όσον αφορά στη λίπανση, αξιοποιεί την κοπριά από τους στάβλους της κτηνοτροφικής μονάδας που διαθέτει στην οποία εκτρέφει 80 αγελάδες κρεοπαραγωγής. «Ρίχνουμε χρόνο παρά χρόνο στα δέντρα κοπριά που έχουμε στοκάρει στη μονάδα και βλέπω ότι με αυτή τη συχνότητα μαζί με την εφαρμογή εδαφικών και διαφυλλικών λιπασμάτων τα δέντρα είναι καλυμμένα», θα πει ο ίδιος. Επιλέγει εδώ και χρόνια να κλαδεύει τα δέντρα δύο φορές μες το χειμώνα και το καλοκαίρι κάτι που πιστεύει ότι βοηθά πολύ τις ελιές. «Κάνουμε το χειμερινό κλάδεμα μες τον Ιανουάριο με στόχο να διαμορφώσουμε το δέντρο ενδυναμώνοντας τους κεντρικούς βραχίονες. Το καλοκαίρι βγάζουμε μόνο τη βλάστηση από το εσωτερικό της κόμης χωρίς να πειράξουμε τίποτα από τους κορμούς. Στόχος μας είναι να μην τραβά τη δύναμη η βλάστηση για να μπορέσει το δέντρο να φτιάξει καρπό», αναφέρει ο κ Χριστοδούλου.
Ξεφυλλίστε και κατεβάστε σε υψηλή ανάλυση το τεύχος 40 του Ελαίας Καρπός
Πλήρης μηχανολογικός εξοπλισμός, σε Σχέδιο για δονητικό μηχάνημα
«Για να μπορέσουμε να βάλουμε δονητή στα μεγάλα δέντρα, θα τα μαζέψουμε στο ύψος για να είναι διαχειρίσιμα», θα πει ο κ Χριστοδούλου. Ο δονητής θα εφαρμόζει προχωρώντας κυκλικά στους βραχίονες του δέντρου αντί στον κεντρικό κορμό ο οποίος δεν έχει διαμορφωθεί κατάλληλα για να επιτρέπει τη χρήση του μηχανήματος. «Αναμένω να μειωθεί το κόστος συγκομιδής που είναι και το μεγαλύτερο έξοδο καλλιέργειας χωρίς να έχω τάξη μεγέθους για την εξοικονόμηση που θα επιτύχω. Αλλά και ο χρόνος συγκομιδής να μην μειωθεί τουλάχιστον το μάζεμα θα είναι πιο ξεκούραστο γιατί σήμερα είναι μια ταλαιπωρία η εύρεση εργατικού δυναμικού», εξηγεί ο ίδιος.
