Πιο νωρίς άζωτο και κάλιο για να δέσει καλά ο καρπός
Σταδιακή σύγκλιση τόσο των αγρονοµικών όσο και των οικονοµικών αποδόσεων µεταξύ συµβατικών και βιολογικών ελαιώνων εντοπίζει πρόσφατη µελέτη του πανεπιστηµίου της Χαέν, υποστηρίζοντας παράλληλα πως οι βιολογικοί ελαιώνες υποµένουν καλύτερα τα σοκ της αγοράς. Χρόνο µε το χρόνο, η παραγωγή βιολογικού ελαιολάδου αποδεικνύεται εγχείρηµα µε σταθερό και θετικό αποτέλεσµα από άποψη κέρδους, ενώ προσφέρει και ευκαιρίες για άνοιγµα σε νέες επιχειρηµατικές δραστηριότητες όπως ο αγροτουρισµός. Ειδικά σε µία χώρα όπως η Ελλάδα µε τουριστική βιοµηχανία που λίγες χώρες µπορούν να ανταγωνιστούν, η στροφή στην βιολογική καλλιέργεια της ελιάς αποτελεί µία δυνατή επένδυση.
Από πλευράς εισροών, ο κλάδος υποστήριξης της βιολογικής δραστηριότητας αναπτύσσεται µε ραγδαίους ρυθµούς, προσφέροντας λύσεις για όλα τα στάδια θρέψης και φυτοπροστασίας. Η αγορά προσαρµόζεται και έχει σοβαρό κίνητρο να το κάνει, αφού η αγορά βιολογικού ελαιολάδου αναπτύσσεται µε ρυθµό 9% και αποτιµάται σε 2,2 δις δολάρια για το 2032.
Στις βιοκαλλιέργειες χρησιµοποιούνται χλωρές λιπάνσεις και οργανικά υλικά (ζωικές και φυτικές κοπριές – κοµπόστες, επεξεργασµένα φύκια, στάχτη, φύλλα, υπολείµµατα ξύλου κ.λπ.). Οι εταιρείες θρέψης προσεγγίζουν την λίπανση στους βιολογικούς ελαιώνες µε τους ίδιους όρους αριστοποίησης όπως στη συµβατική καλλιέργεια, ώστε να προσφέρονται στα δέντρα όλα εκείνα τα θρεπτικά στοιχεία που επιτρέπουν σταθερά υψηλές αποδόσεις µε µείωση της έντασης της παρενιαυτοφορίας. Οι απαιτήσεις άλλωστε της ελιάς δεν αλλάζουν ανάλογα τον τύπο καλλιέργειας και παραµένουν γενικά (ανά δέντρο) στα 1,5-3,5 κιλά αζώτου, 0,4-0,8 κιλά φωσφόρου, 3-5 κιλά καλίου και 2-5 κιλά ασβεστίου, σύµφωνα µε τους υπολογισµούς του ΣΠΕΛ.
Ξεφυλλίστε και κατεβάστε σε υψηλή ανάλυση το τεύχος 959 της Agrenda
Πιο αργά στη ρίζα τα θρεπτικά
Η κύρια διαφορά στη λίπανση µεταξύ συµβατικού και βιολογικού ελαιώνα έγκειται στις τεχνολογίες αποδέσµευσης και απορρόφησης των στοιχείων από τη ρίζα. Επειδή τα θρεπτικά συστατικά των υλικών της λίπανσης στη βιοκαλλιέργεια διαλύονται αργά και τα δέντρα δεν τα απορροφούν µε τον ίδιο ρυθµό καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, πρέπει να εξασφαλίζεται ότι υπάρχουν διαθέσιµα θρεπτικά στοιχεία συνεχώς. Αυτό γίνεται µε τα οργανικά υλικά και τα φυτικά υπολείµµατα που µετατρέπονται σε οργανική ουσία στο έδαφος. Οι λύσεις που προσφέρει το εµπόριο, στοχεύουν σε έγκαιρη εφαρµογή για διαρκή παροχή θρεπτικών ουσιών στο δέντρο, ενώ θα πρέπει να συνδυάζονται σε κάποιο βαθµό µε σύστηµα άρδευσης, ιδιαίτερα στα πιο άγονα ελαιοτόπια. Να σηµειωθεί πως η σηµασία της εδαφοανάλυσης και της φυλλοδιαγνωστικής είναι ακόµα πιο σηµαντικές στον βιολογικό ελαιώνα, αφού το περιθώριο διόρθωσης τυχόν ελλείψεων στο έδαφος είναι µικρότερο σε σχέση µε την συµβατική καλλιέργεια.
Στο τοµέα της βιολογικής φυτοπροστασίας, ο ελαιοπαραγωγός µπορεί να αξιοποιήσει λύσεις καταπολέµησης µε δακοπαγίδες (µαζική παγίδευση) που χρησιµοποιούν φυσικές φεροµόνες για να παγιδεύουν και πνίγουν τους πληθυσµούς, ενώ ιδιαίτερα προχωρηµένες είναι και οι τεχνικές αξιοποίησης ωφέλιµων εντόµων σε βολικές συσκευασίες που παρασιτούν τα έντοµα-εχθρούς στον ελαιώνα αλλά δεν αλληλεπιδρούν αρνητικά µε το υπόλοιπο οικοσύστηµα.
BASF ΕΛΛΑΣ
Π. ΣΚΟΥΡΤΗΣ
ΕΛΑΝΚΟ ΕΛΛΑΣ