Μια σύντοµη παράθεση των τελευταίων τιµών, τοποθετεί τη µέση τιµή στην ισπανική αγορά, οριακά πάνω από τα 7,50 ευρώ το κιλό, ενώ στην Ελλάδα, η Λακωνία η οποία µέχρι πριν από µερικές ηµέρες διατηρούσε έστω και ονοµαστικά ένα εύρος τιµών πάνω από τα 9 ευρώ, πλέον οι λιγοστές πράξεις γίνονται µε 8,40 έως 8,50 ευρώ. Μέχρι και 1 ευρώ κάτω από τα επίπεδα αυτά, διαµορφώνονται οι τιµές στα υπόλοιπα µεγάλα παραγωγικά κέντρα της χώρας, δηλαδή σε Μεσσηνία και Κρήτη, ενώ ακόµα και κάτω από τα 7,50 ευρώ ζητά ελαιόλαδα το εµπόριο από περιοχές της Αχαΐας.
Μια παραφωνία που φέρνει υποψίες σε ανθρώπους της αγοράς, είναι η στασιµότητα των τιµών στην Ιταλία. Αν και αρκετοί εκτιµούν πως η τιµή των 9,80 ευρώ το κιλό την οποία αναγράφουν από τις αρχές του έτους οι λίστες της εµπορικής πιάτσας του Μπάρι, είναι µάλλον ονοµαστικές λόγω ιδιαίτερα περιορισµένων πράξεων, το επίπεδο αυτό, καθώς και η κορυφή των 10,20 ευρώ για τα βιολογικά έξτρα παρθένα ελαιόλαδα, αποτυπώνουν µε σαφώς υψηλότερη ευκρίνεια τον «ελέφαντα στο δωµάτιο» που δεν είναι άλλος από την ιστορικά χαµηλή διαθεσιµότητα πρώτης ύλης, ειδικά στην κατηγορία των extrissima ελαιολάδων.
Παρά τη παγκόσµια µείωση πωλήσεων ελαιολάδου, η οποία σύµφωνα µε τις τελευταίες µετρήσεις του ισπανικού υπουργείου Γεωργίας, προσεγγίζει το 20%, παρά την µόλις 35.000 τόνων περίπου αύξηση της κατανάλωσης ελαιολάδου στην Ισπανία, σε µια χρονιά κατά την οποία η παραγωγή αυξήθηκε κατά 200.000 τόνους, οι διαθεσιµότητες των έξτρα παρθένων είναι τέτοιες, που δείχνουν να µην φτάνουν ως το τέλος της ελαιοκοµικής περιόδου.
Στόµατα στην αγορά εικάζουν ότι η ισπανική βιοµηχανία, η οποία φέρεται να ειδικεύεται στον εξευγενισµό ελαιολάδου, ετοιµάζει περί τους 100.000 τόνους παρθένου ελαιολάδου το οποίο θα ανακατευτεί µε έξτρα παρθένα, σε µια προσπάθεια να συγκρατήσει τις συνολικές πωλήσεις ελαιολάδου έναντι του ανταγωνισµού από άλλα φυτικά έλαια, κάτι που αφενός εξασφαλίζει ποσότητες µέχρι την επικείµενη, καλή θεωρητικά νέα παραγωγή, από την άλλη διευκολύνει την πίεση των τιµών.